Strona główna Czytelnia Czym są zajęcia korekcyjno-kompensacyjne?

Czym są zajęcia korekcyjno-kompensacyjne?

0

Praca w szkole związana jest w dużym stopniu z prowadzeniem rzetelnej i prawidłowej diagnozy potrzeb uczniów. Część z nich potrzebuje bowiem specjalistycznych zajęć, w trakcie których możliwe jest uzupełnianie wiedzy zdobytej na zajęciach i rozszerzanie jej lub wyjaśnienie pojęć dla dzieci niezrozumiałych. Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne są więc formą pracy z uczniami mającymi trudności szkolne lub zaburzenia rozwojowe. Ich głównym celem staje się wspieranie wszechstronnego rozwoju uczniów (zarówno psychicznego, umysłowego, jak również społecznego).

Żeby jednak móc zakwalifikować dziecko na tego typu zajęcia, należy przeprowadzić holistyczną diagnozę, która będzie zawierała informacje o charakterze medycznym, pedagogicznym, psychologicznym i społecznym. Zazwyczaj odbywa się to w odpowiedniej placówce, takiej jak Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna.

Tego typu zajęcia mają zupełnie inny charakter niż normalne lekcje. Nie ma na nich żadnych ocen oraz nie wykorzystuje się współzawodnictwa w ich trakcie. Mają one uwzględniać naturalne potrzeby i możliwości dziecka i dostosowywać do nich tempo pracy. Mogą one być prowadzone indywidualnie (jeśli problemy i niedobory rozwojowe są na tyle duże, że konieczny jest bardzo intensywny trening) lub zespołowo. W tym drugim przypadku, należy stworzyć taki zespół dzieci, żeby charakteryzowały ich podobne trudności. Nauczyciel jest wówczas zobowiązany do tego, aby opracować program zajęć wspólny dla wszystkich uczniów, z uwzględnieniem ich indywidualnych potrzeb.

Rozpoczynając pracę na zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych należy uwzględnić kilka zasad. Zalicza się tutaj:

  1. zasadę indywidualizacji zasad i metod oddziaływania – każde dziecko powinno mieć swój indywidualny program, w którym będą zaznaczone formy i metody pracy wykorzystywane na zajęciach, rolą nauczyciela jest również wspieranie uczniów w przezwyciężaniu trudności, motywowanie ich do działania oraz kontrolowanie przebiegu zajęć i efektów, jakie w ich trakcie się pojawiają;
  2. zasadę powolnego stopniowania trudności w nauce czytania i pisania – konieczne jest, aby w trakcie zajęć stopniować trudności, zaczynać od ćwiczeń prostych i powoli przechodzić do tych bardziej skomplikowanych. Powinno się to jednak odbywać w momencie, kiedy dziecko opanuje już ten łatwiejszy materiał. Ćwiczenia należy wykonywać tak długo, dopóki nauczyciel nie będzie miał pewności, że uczeń opanował daną umiejętność. Nie ma w tym przypadku żadnych reguł czasowych;
  3. zasadę korekcji zaburzeń – zaczynamy od najgłębiej zaburzonych funkcji i umiejętności najsłabiej opanowanych – jest to bardzo istotna zasada, w której należy uwzględnić to, że nie można pracować tylko nad jedną funkcją, ponieważ może dojść do przetrenowania i zmęczenia. Ćwiczenia trzeba tak przeplatać, aby bazować zarówno na percepcji wzrokowej, jak i słuchowej oraz przeplatać aktywności;
  4. zasadę kompensacji zaburzeń – chodzi tutaj o to, aby wykorzystywać na zajęciach ćwiczenia zarówno funkcji zaburzonych, jak i niezaburzonych, aby uczeń mógł wytworzyć właściwe mechanizmy kompensacyjne. Dzięki temu funkcje, które są sprawniejsze, będą korzystnie wpływały i wspierały te, które są zaburzone;
  5. zasadę systematyczności – zajęcia powinny odbywać się przynajmniej raz w tygodniu, ponieważ zbyt długie przerwy mogą negatywnie wpływać na rozwój dziecka i powodują regres;
  6. zasadę oddziaływań psychoterapeutycznych – nauczyciel powinien tak prowadzić zajęcia, aby panowała na nich życzliwa i pełna akceptacji atmosfera. Będzie ona korzystnie wpływała na budowanie relacji na linii terapeuta-uczeń, dzięki czemu proces przekazywania wiedzy będzie zdecydowanie łatwiej przebiegał. W trakcie zajęć konieczne jest dawanie dzieciom możliwości odnoszenia sukcesu i motywowanie ich do zdobywania wiedzy i odczuwania satysfakcji z nauki;
  7. zasadę atrakcyjności ćwiczeń – zajęcia powinny być ciekawe dla uczniów, zachęcające ich do podejmowania aktywności, zaciekawiające ich. W momencie, kiedy jakieś ćwiczenie okaże się za trudne, należy udzielić dziecku delikatnego, dyskretnego wsparcia, żeby budować wiarę dziecka we własne możliwości.

Oprócz stosowania wyżej wymienionych zasad, konieczne staje się uwzględnianie w trakcie zajęć korekcyjno-kompensacyjnych ćwiczeń doskonalących percepcję słuchową, wzrokową, orientację przestrzenną czy sprawność ruchową. Dodatkowo, warto pracować nad pamięcią wzrokową i słuchową oraz umiejętnościami grafomotorycznymi, koncentracją uwagi i koordynacją wzrokowo-ruchową. Wówczas, można przypuszczać, że będą one efektywne i pomogą dzieciom z trudnościami osiągnąć sukces.

Bibliografia:

Czajkowska I., Herda K., Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne w szkole. Poradnik dla nauczycieli szkół podstawowych, WSiP 2005

Autor: Justyna Kapuścińska-Kozakiewicz – nauczyciel, terapeuta pedagogiczny, terapeuta SI

BRAK KOMENTARZY

Exit mobile version