W pięknym, kryształowym zamku na szczycie wysokiej, stromej góry mieszkały cztery wróżki. Były mądre i dobre. Troszczyły się o siebie i wzajemnie sobie pomagały. Swoich czarów używały wyłącznie w dobrych celach. Wierzyły, że świat wokół nich jest bezpieczny, a ludzie są ich przyjaciółmi. Dni mijały im na beztroskiej zabawie i nauce nowych zaklęć. Pewnego ranka podczas codziennych zajęć z czarów okazało się, że jedna z wróżek straciła swą moc, jej zaklęcia przestały działać. Koleżanki próbowały jej pomóc, niestety nie potrafiły. Wróżka musiała od nowa nauczyć się czarów, dlatego każdego ranka opuszczała zamek, wędrowała przez góry i doliny na nauki do pewnej mądrej czarownicy. Droga była daleka i męcząca. Wróżka zawsze wracała do zamku bardzo zmęczona. Kiedy kolejny raz szła pomiędzy górami, zauważyła nadjeżdżającą karocę. Była ona duża i miała zasłonięte okna. Wróżka nie zauważyła, aby ktoś nią powoził. Wyglądało, jakby konie same ją prowadziły. Kiedy karoca zbliżyła się do wróżki, zatrzymała się. Wróżka zdziwiona przystanęła.
– Dokąd idziesz wróżko? – zapytał ktoś ze środka karocy.
– Idę na naukę czarów do pewnej, mądrej czarownicy, która mieszka bardzo daleko. Muszę iść przez wysokie góry i wąskie doliny, aby dotrzeć do jej chatki – odpowiedziała wróżka.
– To pewnie bardzo męczące. Wsiadaj do mojej karocy, chętnie cię podwiozę, gdyż jadę w kierunku chatki czarownicy – odezwał się znów głos z wnętrza karocy.
– Naprawdę możesz mnie podwieźć? – z wielką radością w głosie zapytała wróżka.
– Tak, oczywiście. Wsiadaj i możemy ruszać dalej – powiedział tajemniczy głos.
Wróżka była bardzo zmęczona, dlatego bez zastanowienia otworzyła drzwi karocy i weszła do środka. Drzwi zamknęły się z wielkim hukiem. Wróżka aż podskoczyła ze strachu. Kiedy rozejrzała się po wnętrzu karocy, zauważyła siedzącą postać, która ubrana była w długi, ciemny płaszcz, twarz miała zasłoniętą szalem.
– Kim jesteś? – zapytała wróżka, lecz tajemnicza postać nic jej nie odpowiedziała.
W milczeniu jechali karocą. Kiedy wróżka zerknęła przez okno za zasłoną zauważyła,
że karoca wcale nie jedzie w stronę chatki czarownicy. Bardzo się przestraszyła
i zapytała:
– Dokąd jedziemy? – bo ta droga wcale nie prowadzi do chatki czarownicy.
– Zabieram Cię do mojego zamku – krzyknął głos. Jestem złym czarnoksiężnikiem i teraz będziesz czarować dla mnie.
Wróżka się przeraziła i głośno zaczęła płakać.
– Błagam wypuść mnie – prosiła, lecz czarnoksiężnik jej nie słuchał.
Karoca pędziła coraz szybciej, w pewnym momencie natrafiła na kamień leżący na drodze i odpadło jej koło. Karoca zaczęła się bujać i nagle drzwi się otwarły. Wróżka nie zastanawiając się ani chwili wyskoczyła na drogę i bardzo szybko zaczęła uciekać. Nagle usłyszała trzask. Odwróciła głowę i ujrzała karocę, która spada w przepaść. Zmęczona i bardzo wystraszona wróciła do swojego zamku. Przyjaciółki ucieszyły się widokiem wróżki, ponieważ martwiły się jej długą nieobecnością. Wróżka wszystko opowiedziała i ostrzegła swoje towarzyszki, aby uważały na nieznajomych.
Przykładowe zadania dla dzieci:
1. Jak powinna zachować się wróżka, kiedy zaczepił ją nieznajomy?
2. Zastanów się, czy znasz jakąś bajkę, w której bohater zaufał nieznajomemu i znalazł się w niebezpieczeństwie.
3. Spośród podanych poniżej uczuć, wybierz te, które towarzyszyły wróżce, kiedy dowiedziała się, że została porwana:
radość, smutek, szczęście, strach, przerażanie, euforia, zaduma, bezsilność, nieśmiałość, gniew, podekscytowanie, złość, miłość, zadowolenie, rozpacz.
Zastanów się, czy była kiedyś taka sytuacja, w której miałeś podobne odczucia.
4. Rozmawiamy z dziećmi o tym, co grozi wsiadając do nieznajomego samochodu. Należy je przestrzec przed grożącym im niebezpieczeństwem. Odgrywamy z dziećmi scenki, w których uczymy ich właściwych zachowań, zwracamy szczególną uwagę na to, żeby nie przyjmowały żadnych słodyczy, prezentów od nieznajomych, nie podawały adresu zamieszkania ani innych danych o sobie i swojej rodzinie.
I scenka – W dużym sklepie/galerii zaczepia Cię nieznajomy i częstuje słodyczami.
II scenka – Jesteś sam/a w domu, do drzwi puka nieznajomy, który mówi, że zna Twoich rodziców i ma dla nich przesyłkę.
III scenka – Wracasz ze szkoły do domu, nieznajomy zatrzymuje się i proponuje,
że podwiezie Cię do domu.
IV scenka – Za pośrednictwem Internetu otrzymujesz wiadomości od nieznajomego.
5. Propozycje pracy plastycznej: Zaprojektuj zamek wróżek z bajki.
Autor: Anna Synowiec – bibliotekarz – Czytelniczka Portalu