Cele:
- poszerzenie wiedzy na temat wspólnot tworzących społeczeństwo i płynących z nich korzyści,
- budowanie poczucia wspólnoty i przynależności do grupy.
Metody pracy:
- słowne – rozmowa kierowana, dyskusja, instrukcja,
- czynnościowe – aktywnego działania, metoda gier i zabaw.
Formy pracy:
- praca z całą grupą,
- praca w małych zespołach.
Środki dydaktyczne:
- karteczki w sześciu kolorach,
- pisaki,
- załączniki/kartki papieru,
- w zależności od zasobów szkoły – tablety, laptopy lub encyklopedie/słowniki języka polskiego,
- kłębek włóczki.
Przygotowanie:
- uczniowie wraz z prowadzącym siedzą w kręgu.
Proponowany przebieg zajęć:
1. Część wstępna: Kto tak jak ja
Zabawę rozpoczyna prowadzący, stając w środku kręgu utworzonego przez pozostałych uczestników. Wypowiada zdanie: Kto tak jak ja, kończąc je w wybrany przez siebie sposób, np. kto tak jak ja, ma brata – osoby, których dotyczy zdanie, wstają i zamieniają się miejscami. Rolę prowadzącego przejmuje osoba, która nie zajęła krzesełka po zamianie miejsc.
Po zakończonej zabawie prowadzący kieruje uwagę uczniów na fakt, że dzięki zabawie możliwe było odkrycie wspólnych cech łączących różne osoby w zespole klasowym.
2. Część główna: Porozmawiajmy o wspólnocie
- Uczniowie tworzą grupy poprzez losowanie spośród karteczek w sześciu różnych kolorach.
a) Każda z grup otrzymuje wykaz słów, jej zadaniem jest zidentyfikowanie w nich wspólnej cechy/części:
Grupa 1:
KOTLINA KOTLET KOTARA KOTKA
Grupa 2:
KOMPAS IMPAS PASŁĘK PASEK
Grupa 3:
BUDZIK DZIKUS GOŹDZIK MŁODZIK
Grupa 3:
BAMBUS REBUS GLOBUS GARBUS
Grupa 4:
NALEWAĆ ZLEW LEWY DOLEWKA
Grupa 5:
SERIA KSERO KONSERWA KAROSERIA
Grupa 6:
MAKARON MAKÓWKA MAKRAMA MAKATKA
Uczniowie ponownie losują kartki, tworząc nowe grupy.
b) Uczniowie w nowych zespołach tworzą własne definicje słowa wspólnota. W tym celu mogą posłużyć się słownikami i encyklopediami w wersji analogowej lub elektronicznej.
Zespoły prezentują swoje ustalenia. Prowadzący lub chętny uczeń dokonuje ich podsumowania, wyłuskując treści powtarzające się we wszystkich zaprezentowanych wersjach.
Uczniowie po raz kolejny tworzą grupy poprzez losowanie.
c) Tym razem każdy zespół otrzymuje zadanie związane z przeanalizowaniem wybranego rodzaju wspólnoty, zapisuje najważniejsze jej cechy i składowe (załącznik nr 1).
Po zakończeniu tej części pracy, na kolejnej karcie przedstawiającej cegłę (załącznik nr 2) uczniowie wypisują korzyści wynikające z uczestnictwa w danej wspólnocie.
d) Uczniowie, wykorzystując wypełnione karty pracy, budują symboliczny mur korzyści, jakie daje przynależność do różnego rodzaju wspólnot.
3. Część podsumowująca – „Jestem w społecznej sieci”
Uczniowie siedzą w kręgu, podają sobie kłębek włóczki, kończąc zdanie: „Do naszej wspólnoty wnoszę …” – w ten sposób powstaje pajęczyna łącząca poszczególne osoby. Po zakończeniu zabawy zadaniem uczestników jest rozplątanie sznurka.
Netografia:
https://wklasie.uniwersytetdzieci.pl/scenariusz/po-co-mi-wspolnota, dostęp z dnia 05.05.2024
https://kulczykfoundation.org.pl/edukacja, dostęp z dnia 12.05 2024
Autorka: Urszula Wesół – pedagog
Szkoła Podstawowa – portal dla nauczycieli