About - Strona 28 z 34 - Szkoła Podstawowa

Scenariusz zajęć świetlicowych dla klas 4-8

-

2 marca, 2020

0

Scenariusz zajęć świetlicowych dla klas 4-8

Temat: Inwazja reklam, czyli jak zachować zdrowy rozsądek.

Czas trwania: 45 min

Prowadząca: Magdalena Błochowicz

Cele operacyjne – uczeń:

wyjaśnia znaczenie słowa reklama, manipulacja, perswazja,
nazywa intencje osoby mówiącej w reklamie,
uświadamia sobie ukryte intencje twórców reklam,
poznaje język reklamy,
rozumie znaczenie frazeologizmów ze słowem reklama,
podaje wyrazy pokrewne do słowa reklama,
umiejętnie odczytuje przekaz zawarty w reklamie,
doskonali umiejętność współpracy w grupie,
umiejętnie prezentuje wyniki pracy grupowe,
wskazuje adresata i odbiorcę reklamy,
poznaje podział reklamy na komercyjną i społeczną.

Środki dydaktyczne:

karty pracy dla grupy (I, II, III, IV),
reklamy komercyjne pochodzące z gazet,
plakaty reklam społecznych,
hasła reklamowe przygotowane przez nauczyciela.

Metody pracy:

podająca,
praca z tekstem,
burza mózgów.

Formy pracy:

indywidualna,
grupowa.

Przebieg lekcji:

Faza przygotowawcza (wstępna)

1. Czynności organizacyjne, nauczyciel sprawdza obecność.

2. Nauczyciel wprowadza uczniów w temat lekcji:

Temat: Inwazja reklam, czyli jak zachować zdrowy rozsądek.

3. Uczniowie podają wyrazy pokrewne i bliskoznaczne do słowa reklama.

Wyrazy pokrewne: reklamować, rozreklamować, reklamowanie, reklamówka

Wyrazy bliskoznaczne: chwalenie, zalecanie, przekonywanie, nakłanianie

4. Nauczyciel zadaje uczniom kilka pytań dotyczących reklamy.

Co to jest reklama/film reklamowy?
Kto jest nadawcą reklamy?
Kto jest adresatem reklamy?
Jaką funkcję pełni reklama?
Jak działa na odbiorcę komunikat reklamowy?
Co najchętniej kupujecie?
Czy są to towary, o których zaczęliście marzyć, ponieważ ujrzeliście je u znajomych, może w telewizji czy w prasie?

Faza realizacyjna

1. Nauczyciel podaje uczniom definicję słowa reklama.

Reklama – rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości (cenie), miejscach i możliwościach nabycia; chwalenie, zalecanie czegoś przez prasę, radio, TV, Internet.

2. Nauczyciel dzieli reklamy na komercyjne i społeczne oraz wyjaśnia różnicę między nimi.

REKLAMA
Reklama komercyjna najczęściej promuje nowy produkt, utrwala w nas świadomość istnienia jakiejś marki, zachęca nas do kupna jakiegoś produktu często sugerując, że bez tego produktu nie możemy żyć, jej celem jest zysk finansowy.	Reklama społeczna jest to proces komunikacji, którego celem nie jest zysk, lecz wywołanie społecznie pożądanych postaw lub zachowań.

3. Nauczyciel wyjaśnia słowa: manipulacja i perswazja.

a) manipulacja – zręczne, zaplanowane działanie zmierzające do osiągnięcia zamierzonych celów

b) perswazja – namawianie, przekonywanie, wmawianie komuś czegoś, nakłanianie

4. Uczniowie zostają podzieleni przez nauczyciela na grupy, każda grupa otrzymuje reklamę do omówienia i swoją kartę pracy.

KRYTERIUM	ANALIZA REKLAMY
Nadawca reklamy
Odbiorca reklamy
Reklamowany „produkt”, akcja, problem
Hasło reklamowe
Środki wyrazu: światło, model, kostium, sceneria, rekwizyty, dźwięk, zachowanie, gest, kształt, kolor, rytm, muzyka, słowo

5. Uczniowie losują hasła reklamowe, a następnie je omawiają.

A. Pij mleko, będziesz wielki.

B. Danio, metoda na głoda.

C. Zmieniamy świat na Plus.

D. Idź po frugo zanim wyjdzie.

E. Media Markt nie dla idiotów.

F. IKEA ty tu urządzisz.

6. Nauczyciel podaje związki frazeologiczne ze słowem reklama, a uczniowie starają się wyjaśnić ich znaczenie.

A. być żywą reklamą

B. robić komuś reklamę

C. być chodzącą reklamą

7. Chętni uczniowie opowiadają o swoich ulubionych reklamach.

Faza podsumowująca

1. Podsumowanie zagadnień poruszanych na zajęciach, nauczyciel pyta czy zostały one zrozumiane.

Załączniki:

Karta pracy
Reklamy do pracy w grupach
Hasła reklamowe, które losują uczniowie

Pobierz scenariusz z załącznikami

Scenariusz zajęć świetlicowych opracowała: Magdalena Błochowicz – Czytelniczka Portalu

Wietnam – „Skąd pochodzi twój posiłek?” – zajęcia w przedszkolu

Przedszkole

Czytelnik Portalu Szkola Podstawowa

-

29 lutego, 2020

0

Wietnam – „Skąd pochodzi twój posiłek?” – zajęcia w przedszkolu

Produkt lokalny to najczęściej wyrób lub usługa, z którą utożsamiają się mieszkańcy regionu. Jest on produkowany w sposób nieprzemysłowy, niemasowy, z surowców lokalnych lub przy użyciu lokalnych metod wytwarzania. Produkt lokalny to także produkt, który dla mieszkańców danego regionu jest codzienny, pospolity, natomiast dla osób z zewnątrz stanowi coś wyjątkowego i specyficznego.

Wytwarzaniem produktu lokalnego często zajmują się mali producenci rolni, którym taka produkcja zapewnia zbyt, przynosi zysk i daje źródło utrzymania. Taka produkcja wspiera także lokalną gospodarkę, zmniejsza koszty transportu i pozytywnie wpływa na środowisko (źródło www.produktytradycyjne-dobrepraktyki.pl).

Zajęcia dla dzieci 5-6 letnich

Cele ogólne:

Rozbudzenie ciekawości dziecięcej i poszerzenie wiedzy o otaczającym świecie.
Ukazanie znaczenia kupowania produktów lokalnych.

Cele operacyjne – dziecko:

potrafi wskazać Wietnam na mapie świata,
rozpoznaje flagę Wietnamu,
dziecko zdolne czyta wyraz Wietnam,
wie, jakie zboże jest podstawą wietnamskiej diety,
wie, jakie owoce rosną w Wietnamie,
zna funkcje i znaczenie wietnamskiego kapelusza Non la
rozwija wyobraźnię,
zna pojęcie food miles,
wie, skąd sprowadzane są niektóre produkty spożywcze,
rozumie, dlaczego warto kupować produkty lokalne,
potrafi zgodnie uczestniczyć we wspólnej zabawie.

Wietnam – puszczanie muzyki wietnamskiej, prezentacja gdzie na mapie występuje, pokaz flagi i napisu globalnego.

I Wyjaśnienie pojęcia „Jedz produkty lokalne” – podstawą naszej diety powinny być właśnie produkty lokalne, których nie trzeba z daleka przywozić, powinniśmy jeść przede wszystkim polskie zboża, owoce i warzywa, zwłaszcza w sezonie. Określanie cech ryżu nieugotowanego. Degustacja ryżu ugotowanego i ziemniaków. Pomoce: ryż i ziemniaki gotowane.

II Wietnamska zabawa Bit Mat Bat De (łapanie gęsi z zawiązanymi oczami). Gra rozpoczyna się, kiedy tropiciel powie: „Gotowe!”. Gęś może poruszać się gdzie tylko chce, ale musi od czasu do czasu gęgać. Tropiciel nasłuchuje gęgania gęsi i stara się ją znaleźć. Gęś z kolei musi poruszać się bezszelestnie, żeby uniknąć złapania! Ponieważ oboje mają zawiązane oczy, muszą wytężać słuch i inne zmysły, żeby wygrać. Pozostali gracze nie stoją bezczynnie, ale próbują zmylić gęś i jej tropiciela na różne sposoby – podszczypują, klepią, rozpraszają. To przedłuża grę i czyni ją o wiele zabawniejszą. Kolejna runda rozpoczyna się, gdy gęś zostanie złapana. Pomoce: chusty.

III Wyjaśnienie pojęcia „foot miles” (odległość, którą pokonują produkty) – pokaz na mapie świata, skąd przyjeżdżają do nas te produkty i ile kilometrów muszą pokonać, żeby trafić na nasze stoły. Segregowanie produktów polskich i z zagranicy przy tablicy. Pomoce: mapa, obrazki jedzenia, napisy.

IV Praca przy stolikach, karta pracy na 3 poziomach. Praca 2-etapowa. Nazwij owoce i warzywa. Wytnij i przyklej pod odpowiednią flagą. Wypełnij kontur obrazków kółeczkami. Praca – etapowa 2 stopień trudności. Nazwij owoce i warzywa. Wytnij i przyklej pod odpowiednią flagą. Wypełnij kontur obrazków kółeczkami. Ułóż wg wzoru podpisy z rozsypanki wyrazowej. Praca – etapowa 3 stopień trudności. Nazwij owoce i warzywa. Wytnij i przyklej pod odpowiednią flagą. Wypełnij kontur obrazków kółeczkami. Ułóż podpisy z rozsypanki wyrazowej. Pomoce: karty pracy, klej, kredki, nożyczki, obrazki.

V Kolejny dzień. Prezentacja kapelusza Non La, wyjaśnienie z jakich materiałów jest zrobiony, do czego służy. Pomoce: obrazki, kapelusz Non La.

VI Wykonanie kapelusza Non La. Z kartonu wytnij koło o promieniu około 20 cm (lub więcej). Następnie natnij koło po promieniu (od brzegu aż do środka koła), zwiń nacięte koło tak, by uzyskać stożkowy kształt. Na koniec zepnij zszywaczem dwie ścianki kapelusza lub posmaruj karton wzdłuż nacięcia klejem i przyłóż ścianki kapelusza do siebie. Przytrzymaj chwilę i upewnij się, że klej faktycznie skleił. Na koniec do dwóch przeciwległych ścianek przypnij zszywaczem grubą wstążkę – tak by dziecko mogło zawiązać sobie kapelusz pod szyją. Wietnamski kapelusz gotowy. Pomoce: papier, nożyczki, zszywacz, klej, wstążka.

VII Eksperyment – farbowanie ryżu i wykonanie pracy plastycznej wg pomysłu nauczyciela. Ryż może też być świetnym materiałem do prac plastycznych, żeby jednak był ciekawszy, można go ufarbować na różne wesołe kolory. Przygotuj kawałki krepiny w różnych kolorach, miseczkę z nieugotowanym ryżem i butelkę z wodą. Poproś dzieci, aby podarły krepinę na drobniejsze kawałki i wrzuciły ją do kubeczków – każdy kolor do osobnego kubeczka. Kiedy krepina zafarbuje wodę, wyjmijcie ją z kubeczków i do kolorowej wody wsypcie ryż. Pomoce: ryż, woda, chusteczki, krepina, miski, sitko.

Autor: Magdalena Tuszyńska – Czytelniczka Portalu

Edukacja wczesnoszkolna – aktywizujące metody pracy

Szkola Podstawowa - portal dla nauczycieli

-

29 lutego, 2020

0

Edukacja wczesnoszkolna – aktywizujące metody pracy

Edukacja wczesnoszkolna jest jednym z najbardziej istotnych okresów w nauce szkolnej. To w jej trakcie dzieci uczą się czytać, pisać i wyrażać własne zdanie. Odpowiednio dobrane metody pracy mogą w znacznym stopniu przyczynić się do wszechstronnego i harmonijnego rozwoju młodych ludzi, pogłębiania ich zainteresowań oraz kształtowania postaw.

Bycie nauczycielem jest więc ogromną odpowiedzialnością, ale również wyzwaniem. To właśnie on motywuje, organizuje różnego rodzaju sytuacje dydaktyczne i właściwie dobiera takie techniki, aby prowadzone zajęcia były atrakcyjne dla wszystkich uczestników.

Nieodzownym elementem pracy z uczniami w młodszych klasach szkolnych są metody aktywizujące. Sprawiają one, że dzieci czują się zaangażowane w to, co dzieje się na lekcjach, a często same muszą szukać rozwiązań dla stawianych przed nimi problemów. Wiedza, dzięki temu, jest przekazywana w ciekawy sposób, a uczniowie mają możliwość zdobywania nowych doświadczeń.

Przygotowywanie projektów, plakatów lub prezentacji, których celem jest przedstawienie konkretnego zagadnienia w nietypowy sposób. Każdy członek grupy ma inne spojrzenie na dany problem, a takie działanie umożliwia zaprezentowanie swojego zdania. Tego typu zadania można urozmaicić tym, że należy je przygotować w grupie. Czasem nauczyciel może sam dokonywać podziału, ale od czasu do czasu, powinien również pozwolić dzieciom podjąć decyzję z kim chciałyby wykonać tego typu aktywność. Ważne jest jednak, aby właściwie przedstawić swoje wymagania i zachęcić wszystkich do czynnego udziału w zadaniu.

Zabawy i gry dydaktyczne są dość nieszablonowym rozwiązaniem angażującym cały zespół klasowy; wprowadzają element rywalizacji, ale także uatrakcyjniają zajęcia; ich głównym założeniem staje się to, aby uczniowie wykorzystywali w sytuacjach praktycznych zdobytą wiedzę teoretyczną. Gry pobudzają do bycia aktywnym, ciągłego przewidywania, co może nastąpić oraz eliminowania zbędnych kroków. Powodują, że uczniowie podchodzą do zadań emocjonalnie, a więc omawiany na zajęciach materiał może zostać szybciej przyswojony i wykorzystany w praktyce.

Ćwiczenia terenowe pozwalają doświadczyć dzieciom tego, co zostaje omówione na zajęciach, a więc znacznie ułatwiają przebieg procesów poznawczych i przyczyniają się do bardziej systematycznej integracji wiedzy z różnych dziedzin nauki.

Eksperymenty i doświadczenia pobudzają intelektualnie uczniów i przyczyniają się do tego, że zaczynają oni zauważać związki przyczynowo-skutkowe pomiędzy zachodzącymi zjawiskami. Dzięki obserwacjom, dzieci mają również możliwość wyciągania wniosków i samodzielnego zadawania pytań.

Korzystanie z nowatorskich metod przyczynia się w znaczący sposób do tego, że uczeń szybciej i efektywniej przyswaja wiedzę, uczy się pracować w grupach oraz przestaje mieć opory przed zadawaniem pytań. Zaczyna też osiągać sukcesy, w obszarach dla niego istotnych. Nauczyciel ma zaś możliwość obserwowania swoich podopiecznych i oceniania ich w różnych sytuacjach. Dzięki temu jest w stanie stawiać przed nimi indywidualne wymagania. Warto więc korzystać z tych metod i stosować je w praktycznym działaniu.

Autor: Justyna Kapuścińska-Kozakiewicz – nauczyciel, terapeuta pedagogiczny, terapeuta SI

Scenariusz zajęć otwartych dla rodziców w przedszkolu – Wyprawa do Afryki

Czytelnik Portalu Szkola Podstawowa

-

27 lutego, 2020

0

Scenariusz zajęć otwartych dla rodziców w przedszkolu – Wyprawa do Afryki

Temat: Wyprawa do Afryki

Grupa: 4-latki

Czas trwania: 45 minut

Treści edukacyjne:

Poznawanie zwierząt żyjących w różnych środowiskach przyrodniczych (w Afryce)
Rozwijanie umiejętności pracy w grupie

Cele operacyjne – dziecko:

identyfikuje i różnicuje odgłosy dzikich zwierząt
odpowiada na pytania nauczyciela dotyczące Afryki
grupuje ilustracje różnych części garderoby w sensowny sposób (klasyfikuje)
wymienia znane środki transportu, którymi można dotrzeć do Afryki
z uwagą słucha opowiadania Zwiedzamy dżunglę
śpiewa z nauczycielem piosenkę O benoje
układa ilustracje zwierząt zamieszkujących Afrykę
rozwiązuje zagadki o dzikich zwierzętach
nazywa dzikie zwierzęta, dzieli ich nazwy na sylaby, liczy ilość sylab
podaje nazwę zwierzęcia na określoną głoskę
aktywnie uczestniczy w zabawach ruchowych
wykleja dowolnym materiałem plastycznym kontur papugi, współpracując z kolegami i rodzicami

Środki dydaktyczne:

płyta CD z odgłosami dzikich zwierząt
ilustracje różnych części garderoby
opowiadanie Zwiedzamy dżunglę (załącznik nr 1)
ilustracje zwierząt zamieszkujących Afrykę pocięte na kilka części
zagadki o dzikich zwierzętach (załącznik nr 2)
płyta CD Maluchy rosną … nie tylko wiosną
kontury papug narysowane na kartonie (po jednej dla każdej grupy)
kredki, piórka, plastelina, kolorowy papier, wstążki, klej
sylwety różnych dzikich zwierząt (po jednej dla każdego dziecka)
sylwety uśmiechniętej i smutnej małpki dla każdego rodzica

Metody pracy:

metoda podająca – opowiadanie, rozmowa kierowana, piosenka, zagadki
metoda oglądowa – ilustracje różnych części garderoby, ilustracje dzikich zwierząt pocięte na kilka części
metoda czynna:

– zabawy muzyczno-ruchowe wg pedagogiki zabawy KLANZA

– grupowanie ilustracji różnych części garderoby w sensowny sposób

– układanie ilustracji dzikich zwierząt pociętych na części

– wykonanie pracy plastycznej Kolorowa papuga

Formy pracy:

zbiorowa
indywidualna
grupowa

Przebieg zajęć:

1. Powitanie rodziców. Podziękowanie im za przybycie.

2. Słuchanie odgłosów dzikich zwierząt. Chętne dzieci podają nazwę zwierzęcia, którego odgłos usłyszały.

3. Zaproszenie dzieci w podróż do Afryki. Rozmowa kierowana na temat tego kontynentu. Dzieci udzielają odpowiedzi na pytania nauczyciela:

– Jak myślicie, czy Afryka jest blisko, czy daleko?

– A jaka tam jest pogoda?

4. Dzieci grupują ilustracje różnych części garderoby w sensowny sposób.

Polecenie nauczyciela: Skoro w Afryce jest gorąco, to jak trzeba się tam ubrać? Wybierzcie rzeczy, w które ubierzecie się na wyprawę do Afryki (np. okulary, kapelusz, sandały, bluzeczka, krótkie spodenki).

5. Dzieci wymieniają znane środki transportu, którymi można dotrzeć do Afryki.

6. Zabawa Jadę (KLANZA).

7. Słuchanie opowiadania Zwiedzamy dżunglę.

8. Śpiewanie piosenki O benoje – hymnu, którym witamy się z tubylcami.

9. Układanie ilustracji dzikich zwierząt. Liczba elementów rozsypanki jest uzależniona od poziomu analizy i syntezy wzrokowej dzieci – praca indywidualna.

10. Rozwiązywanie zagadek o dzikich zwierzętach.

11. Dzieci nazywają dzikie zwierzęta, dzielą ich nazwy na sylaby, liczą ilość sylab.

12. Chętne dzieci podają nazwy zwierząt zaczynające się na określoną głoskę,

np. l – lew, p – papuga.

13. Zabawa Papuga (KLANZA).

14. Podział na grupy – dzieci losują sylwety dzikich zwierząt. Grupę stanowią dzieci, które mają takie same zwierzęta. Do dzieci dołączają rodzice i każda grupa wykonuje pracę plastyczną Kolorową papugę.

15. Prezentacja prac i pożegnanie z Afryką. Wspólnie z rodzicami wyjeżdżamy z Afryki – zabawa Wesoły pociąg (KLANZA).

16. Ewaluacja zajęć Wesołe i smutne małpki.

Jeśli rodzic jest zadowolony z zajęć, wrzuca do koszyczka uśmiechniętą małpkę, jeżeli nie – smutną.

Załącznik nr 1

Opowiadanie Zwiedzamy dżunglę

Dotarliśmy do Afryki, wysiadamy i idziemy na ląd po wodzie, a potem po gorącym piasku. Rozglądamy się uważnie na boki, szukamy tubylców. Czas ruszać w drogę, przedzieramy się przez dżunglę. Chodźmy bardzo cicho, by nikogo nie spłoszyć albo by nas nie usłyszał lew. Ciii! Słychać jakiś szelest. Uciekajmy na drzewo. O! Jaka miła małpka – chcesz, to się pobawimy. Pomałpujmy tak jak ona (zabawa Małpa Filomena KLANZA). Dość zabawy, chyba jesteśmy już bezpieczni, możemy schodzić z drzewa. Ruszamy dalej w drogę. Przed nami rzeka, musimy ją przeskoczyć, a teraz skaczemy po kamieniach. Uwaga! Krokodyl, a tam płynie hipopotam. Już niedługo dotrzemy do wioski, musimy tylko przejść obok śpiącego węża. Nareszcie jesteśmy w wiosce. Witamy się z tubylcami. Na powitanie zaśpiewajmy hymn (piosenka O benoje).

Załącznik nr 2

Zagadki o dzikich zwierzętach

Mieszka w ZOO zwierzak duży, chyba z tysiąc kilo waży. Paszczą kłapie niby bramą i wciąż nudzi się tak samo. (hipopotam)

Jest królem, lecz nie w koronie, ma grzywę, choć nie jest koniem. (lew)

Gdy zobaczysz ją w ZOO, robi ci się wesoło. Skacze, broi, miny stroi, ludzi wcale się nie boi. (małpa)

Jaki ptak kolorowy uczy się ludzkiej mowy? (papuga)

Kot ogromny, pręgowany, bywa w cyrku – tresowany. (tygrys)

Jest wielki, garbaty, lecz potrafi jak tragarz, dźwigać ciężki bagaż. (wielbłąd)

Biało-czarna, czarno-biała, jest sierść tego zwierza cała. Choćby lało tak jak z cebra, zawsze w paski jest … (zebra)

Wielkie zwierzę, całkiem szare, a przy paszczy ma kłów parę. Długim nosem liście zrywa i trąbieniem się odzywa. Przy nim mały nawet koń, bo to jest ogromny … (słoń)

Scenariusz zajęć otwartych dla rodziców opracowała: Magdalena Mielcarek-Olejnik – Czytelniczka Portalu

Terapia ręki – program własny dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym

Czytelnik Portalu Szkola Podstawowa

-

25 lutego, 2020

0

Terapia ręki – program własny dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym

„Od zabawy do precyzji”

Wstęp

Terapia ręki odgrywa istotną rolę w kontekście wspierania dziecka w rozwoju. Obserwacje wszelkich nieprawidłowości na wczesnym etapie dają szansę na możliwość zapobiegania głębszym zaburzeniom i utrwalaniu złych nawyków.

Ręce już od początku życia dziecka pełnią ogromną rolę w procesie poznawczym, dzięki nim na wczesnym etapie życia dziecko dotyka, manipuluje, chwyta, co prowadzi do zdobywania wiedzy o otaczającym świecie. Pozbawione tej możliwości nie mają szans na prawidłowy rozwój.

Podobnie ręce pełnią olbrzymią rolę w samoobsłudze, która daje możliwość bycia samodzielnym i niezależnym od innych osób. Jednocześnie wykonywanie czynności samoobsługowych wpływa na rozwój motoryki małej, co ma bezpośrednie przełożenie na opanowywanie umiejętności szkolnych, szczególnie w zakresie techniki pisania.

Ręka jest wyspecjalizowanym narządem odpowiedzialnym za większość funkcji, co oznacza, że jej sprawność decyduje o poziomie funkcjonowania każdego człowieka. To dzięki korze mózgowej i niezwykle skomplikowanemu mechanizmowi nerwowemu, możliwe jest zapoczątkowanie ruchu, kontrola jego trwałości, koordynacja i możliwość płynnego zakończenia ruchu.

Zatem terapia ręki jest istotna z uwagi na funkcjonowanie dziecka zarówno w sferze poznawczej, jak również emocjonalno-społecznej.

I Informacje o programie

Program „Od zabawy do precyzji” został przygotowany z myślą o dzieciach w wieku wczesnoszkolnym, które przejawiają trudności w czynnościach samoobsługowych, mają obniżone lub podwyższone napięcia w obrębie kończyn górnych, posiadają trudności z koordynacją obu rąk, niechętnie podejmują czynności grafomotoryczne, posiadają zalecenia do ćwiczeń manualnych, grafomotorycznych czy też terapii pedagogicznej z elementami terapii ręki.

Program realizowany będzie w wymiarze 45 minut raz w tygodniu.

II Cele programu

Głównym celem programu jest osiągnięcie sprawności manualnej i grafomotorycznej oraz poprawa w zakresie techniki pisania, oczywiście na miarę możliwości każdego dziecka.

Cele szczegółowe:

rozwijanie sprawności ruchowej
przekraczanie linii środka
usprawnianie precyzyjnych ruchów dłoni i palców
dostarczanie wrażeń dotykowych
praca nad koordynacją pomiędzy dłońmi
usprawnianie koncentracji uwagi
doskonalenie w zakresie technik szkolnych: pisanie, wycinanie
wspomaganie utrzymania prawidłowej postawy
poprawa koordynacji wzrokowo-ruchowej
budowanie poczucia pewności siebie

Program obejmuje ćwiczenia:

rozmachowe
manualne
precyzyjnych ruchów rąk
relaksacyjne

III Realizacja treści programowych

Lp.	Treści programowe	Termin realizacji	Sposoby realizacji
1.	Zapoznanie uczniów z celami programu i zadaniami przyjętymi do realizacji	wrzesień	zajęcia organizacyjne
2.	Doskonalenie ogólnej sprawności ruchowej	wrzesień/ październik	– ćwiczenia równoważne (np. gra w klasy, stanie na jednej nodze) – pływanie na sucho – gimnastyka – chód ze zmianą kierunku – ćwiczenia wzmacniające mięśnie posturalne – ćwiczenia wzmacniające mięśnie obręczy barkowej – trening naprzemiennych ruchów ciała i przekraczanie osi ciała
3.	Rozwijanie zręczności	listopad	– zabawy piłkami, balonikami, kulkami ugniecionymi z gazet, obręczami – rzucanie do celu – zabawy z woreczkami wypełnionymi ryżem – ćwiczenia koordynacji (skakanie na skakance, guma do skakania, piłka na sznurku itp.)
4.	Usprawnianie ruchów rąk	grudzień/ styczeń	ćwiczenia plastyczne z wykorzystaniem różnych technik
5.	Usprawnianie nadgarstka oraz ruchomości wszystkich stawów palców, wzmacnianie mięśni palców i dłoni	luty	– przekładanie drobnych przedmiotów z ręki do ręki – nawlekanie koralików – nawijanie sznurka na przedmiotach – zakręcanie i odkręcanie nakrętek na butelkach – ugniatanie papierowych kul z gazet – zwijanie kuleczek z bibuły – lepienie z plasteliny – zabawy paluszkowe
6.	Wytwarzanie chwytu pęsetkowego	marzec	ćwiczenia manualne – zbieranie dwoma palcami ziarenek ryżu – zbieranie ziarenek pęsetą – zabawy spinaczami do bielizny
7.	Rozwijanie płynnych ruchów pisarskich	kwiecień	kreślenie, obrysowywanie, uzupełnianie elementów obrazka, ćwiczenia stolikowe
8.	Opanowanie prawidłowego chwytu pisarskiego	maj/czerwiec	stosowanie nasadek, ćwiczenia graficzne, kreślenie w poziomie i w pionie
9.	Relaksacja rąk i kontrolowanie siły nacisku w trakcie pisania	maj/czerwiec	ćwiczenia relaksacyjne, ćwiczenia graficzne z wykorzystaniem różnych narzędzi wymuszających odpowiednią siłę nacisku, – strzepywanie wody z rąk, pryskanie wodą palcami – podnoszenie rąk i luźne opuszczanie wraz ze skłonem głowy i tułowia

Tematy będą modyfikowane w razie potrzeb.

IV Przewidywane efekty:

poprawa ogólnej sprawności ruchowej
usprawnienie nadgarstka oraz ruchomości wszystkich stawów palców, wzmacnianie mięśni palców i dłoni
poprawa w zakresie koordynacji i współdziałania rąk
utrwalenie prawidłowego chwytu narzędzia pisarskiego
wzrost poziomu umiejętności szkolnych oraz motywacji do nauki
poprawa w zakresie czytelności i poziomu graficznego pisma

V Formy, metody, środki

Metody:

gry i zabawy terapeutyczne z zakresu terapii ręki
gry i zabawy ruchowe
elementy metody Denisona
aktywizujące

Formy:

indywidualna
grupowa

Środki dydaktyczne:

materiały biurowe i papiernicze, plastyczne
przybory do ćwiczeń gimnastycznych (materace, piłki, woreczki, skakanki, hula-hop, drabinki itp.)
gry terapeutyczne i edukacyjne

VI Ewaluacja

Ćwiczenia terapeutyczne będą dostosowywane do potrzeb i możliwości oraz zainteresowań uczniów. Podstawą do oceny programu będą wypowiedzi uczniów po skończonych zajęciach oraz całościowa ankieta ewaluacyjna dla rodziców i uczniów. Opinie te będą wskazówką dla terapeuty do ewentualnej modyfikacji programu.

VII Bibliografia

K. Piotrowska-Madej, A. Żychowicz „Smart Hand model – diagnoza i terapia reki u dzieci”, Harmonia 2017
W. Bartkiewicz, A. Giczewska „Terapia reki”, Acentrum Szkolenia 2014
G. Dolya, J. Holder „Gimnastyka paluszkowa”, Educola 2011
C.S. Kranowitz „Nie-zgrane dziecko w świecie gier i zabaw”, Harmonia 2012
I. Mańkowska, M. Rożyńska „Warsztat specjalisty terapii pedagogicznej”, Operon 2012
E. Dzionek, M. Gmosińska, A. Kościelniak, M. Szwajkajzer „Kinezjologia edukacyjna”, Impuls 2012
K. Sąsiadek „Zabawy paluszkowe”, Media Rodzina 2005
G. Dobińska, A. Cieślikowska-Ryczko „Techniki i metody relaksacyjne w wychowaniu, edukacji i terapii. Scenariusze pracy z dziećmi i młodzieżą”, wyd. Uniwersytetu Łódzkiego 2019

Autor: Katarzyna Kazubek – terapeuta pedagogiczny – Czytelniczka Portalu

Scenariusz inscenizacji z okazji Dnia Babci i Dziadka – Wesoły Świat Jana Brzechwy

Czytelnik Portalu Szkola Podstawowa

-

19 lutego, 2020

0

Scenariusz inscenizacji z okazji Dnia Babci i Dziadka – Wesoły Świat Jana Brzechwy

Osoby:

Narratorzy: (uczennice kl. 4: Małgosia P., Nicola R., Klaudia W.)
Samochwała: Julia K.
Kłamczucha: Marcin, Bartek, Julka S., Patrycja
Leń: Oskar
Skarżypyta: Julka S.
Żuk: Alan
Biedronka: Justyna
Muchomor: Marcin
Żaba: Roksana
Doktor: Olek
Kaczka: Patrycja
Kucharz: Bartek
Żuraw: Ksawery
Czapla: Julka K.

NARRATOR

Witam wszystkich tu zebranych.

Niespodziankę dla Was mamy.

Już za chwilę na tej scenie

odbędzie się przedstawienie!

Zaraz wejdą tu cudaki –

ni zwierzaki, ni dzieciaki,

i pokażą świat bajkowy:

niby stary – a wciąż nowy.

Więc uwaga już, kochani:

przedstawienie zaczynamy!!!

Rozlega się melodia – wstęp do piosenki „WITAJCIE W NASZEJ BAJCE”. Na scenę wbiegają wszystkie postacie biorące udział w inscenizacji. Razem śpiewają piosenkę.

1. Witajcie! W naszej bajce słoń zagra na fujarce,

Pinokio nam zaśpiewa, zatańczą wkoło drzewa.

Tu wszystko jest możliwe, zwierzęta są szczęśliwe,

a dzieci, wiem coś o tym, latają samolotem.

REF. Nikt tutaj nie zna głodu. Nikt tu nie czuje chłodu.

I nawet ja nie kłamię. Nikt się nie skarży mamie!

2. Witajcie! W naszej bajce słoń zagra na fujarce,

Pinokio nam zaśpiewa, zatańczą wkoło drzewa.

Bo z wami jest weselej, ruszymy dalej w knieje,

a w kniejach i dąbrowach przygoda już się chowa.

REF. My ją znajdziemy sami. My – chłopcy z dziewczętami.

A wtedy, daję słowo, że będzie kolorowo !

Po zakończeniu piosenki wszyscy wybiegają – zostają tylko NARRATORZY i SAMOCHWAŁA.

NARRATOR

A ty po coś tu została?

SAMOCHWAŁA – JULKA K.

Bo ja będę przemawiała!

Zdolna jestem niesłychanie,

najpiękniejsze mam ubranie,

moja buzia tryska zdrowiem,

jak coś powiem, to już powiem,

jak odpowiem, to roztropnie,

w szkole mam najlepsze stopnie,

śpiewam lepiej, niż w operze,

świetnie jeżdżę na rowerze,

znakomicie muchy łapię,

wiem, gdzie Wisła jest na mapie,

jestem mądra, jestem zgrabna,

wiotka, słodka i powabna,

a w dodatku, daję słowo,

mam rodzinę wyjątkową:

tato mój do pieca sięga,

moja mama – taka tęga,

moja siostra – taka mała,

a ja jestem – samochwała!

NARRATOR

Patrzcie, patrzcie – taka mała,

A już taka samochwała!!!

SAMOCHWAŁA wybiega, wchodzi KŁAMCZUCHA 1.

KŁAMCZUCHA 1

Proszę pana, proszę pana!

Zaszła u nas wielka zmiana:

moja starsza siostra Bronka

zamieniła się w skowronka.

Siedzi cały dzień na buku

i powtarza: „Kuku, kuku!”.

NARRATOR

Pomyśl tylko, co ty pleciesz!

To zwyczajne kłamstwo przecież!

KŁAMCZUCHA 2

Proszę pana, proszę pana!

Rzecz się stała niesłychana:

zamiast deszczu u sąsiada

dziś padała oranżada!

I w dodatku całkiem sucha!

NARRATOR

Fe, nieładnie! Fe, kłamczucha!

KŁAMCZUCHA 3

To nie wszystko, proszę pana!

U stryjenki wczoraj z rana

abecadło z pieca spadło,

całą pieczeń z rondla zjadło!

A tymczasem na obiedzie

miał być lew i dwa niedźwiedzie.

NARRATOR

To dopiero jest kłamczucha!

KŁAMCZUCHA 4 – PATRYCJA

Proszę pana, niech pan słucha!

Po południu na zabawie

utonęła kaczka w stawie.

Pan nie wierzy? Daję słowo!

Sprowadzono straż ogniową.

Przecedzono wodę sitem,

a co ryb złowiono przy tym!

NARRATOR

Fe, nieładnie! Któż tak kłamie?

Zaraz się poskarżę mamie!

KŁAMCZUCHY wychodzą, wchodzi LEŃ. Rozkłada kocyk, siada, przeciąga się, ziewa.

NARRATOR

A tu znowu siedzi leń – nic nie robi cały dzień!

LEŃ – OSKAR

O, wypraszam to sobie!

Jak to? Ja nic nie robię?

A kto siedzi na tapczanie?

A kto zjadł pierwsze śniadanie?

A kto dzisiaj pluł i łapał?

A kto się w głowę podrapał?

A kto dziś zgubił kalosze?

O – o! Proszę!

NARRATOR

Siedzi sobie taki leń – nic nie robi cały dzień!

LEŃ

Przepraszam! A tranu nie piłem?

A uszu dzisiaj nie myłem?

A nie urwałem guzika?

A nie pokazałem języka?

A nie chodziłem się strzyc?

To wszystko nazywa się nic?!

NARRATOR

To dopiero straszny leń – nic nie robił cały dzień!!!

Obrażony LEŃ wychodzi. Wbiega SKARŻYPYTA.

SKARŻYPYTA – JULKA S. (śpiewa)

Piotruś nie był dzisiaj w szkole,

Antek zrobił dziurę w stole,

Wanda obrus poplamiła,

Zosia szyi nie umyła,

Jurek zgubił klucz, a Wacek

zjadł ze stołu cały placek!

NARRATOR (śpiewa)

Któż się ciebie o to pyta?

SKARŻYPYTA (śpiewa)

Nikt. Ja jestem skarżypyta!

NARRATOR

Uciekajcie już dzieciaki! Teraz zapraszam zwierzaki!

Dzieci wybiegają. Wchodzi BIEDRONKA, a po chwili ŻUK.

NARRATOR

Witam śliczną biedroneczkę, uśmiechniętą panieneczkę.

O! A za nią ktoś już spieszy! Czy biedronka się ucieszy?

Już wiem kto to – to pan żuk.

Do biedronki: puk, puk, puk!

Panieneczka widzi żuka.

BIEDRONKA – JUSTYNA

Czego pan tu u mnie szuka?

NARRATOR

Skoczył żuk jak polny konik,

z galanterią zdjął melonik

i powiada:

ŻUK – ALAN

Wstań biedronko,

wyjdź biedronko, przyjdź na słonko.

Wezmę ciebie aż na łączkę

i poproszę o twą rączkę.

NARRATOR

Oburzyła się biedronka:

BIEDRONKA

Niech pan tutaj się nie błąka!

Niech pan zmiata i nie lata,

i zostawi lepiej mnie,

bo ja jestem piegowata,

a pan – nie!

NARRATOR

Powiedziała, co wiedziała

i czym prędzej odleciała.

Poleciała, a wieczorem

ślub już brała z muchomorem,

bo od środka aż po brzegi

miał wspaniałe, wielkie piegi.

BIEDRONKA przechadza się z MUCHOMOREM (MARCIN).

Stąd nauka jest dla żuka:

żuk na żonę żuka szuka.

NARRATOR (do żuka)

Nie bądź taki obrażony.

Idź i szukaj żuczej żony.

BIEDRONKA z MUCHOMOREM i ŻUK wychodzą. WBIEGA ŻABKA (ROKSANA) I ŚPIEWA: ”Była sobie żabka mała…”

Wchodzi DOKTOR

NARRATOR

O! Witam pana doktora.

Chyba ta żabka jest chora…

ŻABA – ROKSANA

Tak, taka jestem coś słaba.

Właśnie muszę do doktora.

Oj, doktorze! Jestem chora!

NARRATOR

Doktor włożył okulary,

bo już był cokolwiek stary.

Potem ją dokładnie zbadał,

no, i wreszcie tak powiada:

DOKTOR – OLEK

Pani zanadto się poci,

niech pani unika wilgoci,

niech pani się czasem nie kąpie,

niech pani nie siada przy pompie,

niech pani deszczu unika,

niech pani nie pływa w strumykach,

niech pani wody nie pija,

niech pani kałuże omija,

niech pani nie myje się z rana,

niech pani, pani kochana,

na siebie chucha i dmucha,

bo pani musi być sucha!

NARRATOR

Wraca żaba od doktora,

myśli sobie:

ŻABA

Jestem chora,

a doktora chora słucha.

Mam być sucha – będę sucha!

Leczyłam się i leczyłam,

suszyłam się długo, suszyłam,

aż wyschłam tak, że po troszku

została ze mnie garstka proszku.

DOKTOR

A doktor drapie się w ucho:

Nie uszło jej to na sucho!

ŻABA i DOKTOR wychodzą. Wchodzi KACZKA DZIWACZKA (PATRYCJA).

NARRATOR

A cóż to znów za cudaczka?

KACZKA DZIWACZKA – PATRYCJA

Nie poznajesz? Jestem kaczka.

NARRATOR

To ty jesteś tamta dziwaczka,

co mieszka opodal krzaczka?

I zamiast trzymać się rzeczki

chodzi na piesze wycieczki?

KACZKA DZIWACZKA

Tak. Poszłam raz do fryzjera,

by kupić kilogram sera.

Tuż obok była apteka –

tam chciałam mleka pięć deka.

Z apteki poszłam do praczki,

kupować pocztowe znaczki.

NARRATOR

Gryzły się kaczki okropnie

KACZKI (narratorzy zakładają czapki)

A niech tę kaczkę gęś kopnie!

KACZKA DZIWACZKA

Znosiłam jaja na twardo

i miałam czubek z kokardą.

A przy tym, na przekór kaczkom,

czesałam się wykałaczką.

Kupiłam raz maczku paczkę,

by pisać list drobnym maczkiem.

Zjadając tasiemkę starą

mówiłam, że to makaron.

A gdy połknęłam dwa złote, mówiłam, że oddam potem.

NARRATOR

Martwiły się inne kaczki:

KACZKI

Co będzie z takiej dziwaczki?

NARRATOR

Aż wreszcie znalazł się kupiec.

KUPIEC – BARTEK

Na obiad można ją upiec!

Pan kucharz kaczkę starannie

piekł jak należy w brytfannie.

Lecz zdębiał obiad podając,

bo z kaczki zrobił się zając.

W dodatku cały w buraczkach.

Taka to była dziwaczka!!!

KACZKI wychodzą. Pojawia się ŻURAW i CZAPLA.

NARRATOR

Patrzcie – znowu jakieś ptaki.

Ciekawe, czy też dziwaki?

Chyba przykro żurawiowi,

że samotnie ryby łowi.

Patrzy – czapla na wysepce

wdzięcznie z błota wodę chłepce.

Rzecze do niej zachwycony:

ŻURAW – KSAWERY

Piękna czaplo, szukam żony.

Będę kochał ciebie, wierz mi,

Więc czym prędzej się pobierzmy!

NARRATOR

Czapla piórka swe poprawia:

CZAPLA – JULKA K.

Nie chcę męża mieć żurawia!

NARRATOR

Poszedł żuraw obrażony.

ŻURAW

Trudno. Będę żył bez żony.

NARRATOR

A już czapla myśli sobie:

CZAPLA

Czy właściwie dobrze robię?

Skoro żuraw tak namawia,

chyba wyjdę za żurawia.

NARRATOR

Pomyślała, poczłapała,

do żurawia zapukała.

Żuraw łykał żurawinę,

więc miał bardzo kwaśną minę.

CZAPLA

Przyszłam spełnić twe życzenie.

ŻURAW

Teraz ja się nie ożenię.

Niepotrzebnie pani papla.

Żegnam panią, pani czapla!

NARRATOR

Poszła czapla obrażona.

Żuraw myśli:

ŻURAW

Co za żona!

Chyba pójdę i przeproszę…

NARRATOR

Włożył czapkę, wdział kalosze

i do czapli znowu puka.

CZAPLA

Czego pan tu u mnie szuka?

ŻURAW

Chcę się żenić.

CZAPLA

Pan na męża?

Po co pan się nadweręża?

Szkoda było pańskiej drogi,

drogi panie laskonogi!

NARRATOR

Poszedł żuraw obrażony.

ŻURAW

Trudno. Będę żył bez żony.

NARRATOR

A już czapla myśli:

CZAPLA

Szkoda,

wszak nie jestem taka młoda.

Żuraw prośby wciąż ponawia,

chyba wyjdę za żurawia.

NARRATOR

W piękne piórka się przybrała,

do żurawia poczłapała.

Tak już chodzą lata długie,

jedno chce – to nie chce drugie.

Chodzą wciąż tą samą drogą,

ale pobrać się nie mogą. ŻURAW i CZAPLA wychodzą.

NARRATOR

Już skończone przedstawienie.

Cicho, pusto już na scenie.

Jednak wszyscy tu wrócimy.

Pięknie się pokłonimy i życzenia

babciom i dziadkom złożymy.

Kochana Babciu, Kochany Dziadku! – wszyscy razem

1. Czas jak koło szybko krąży,
rok za rokiem szybko mija.
Z życzeniami wnuczek dąży,
niech Wam tylko szczęście sprzyja.

2. Kocham mocno Babcię, Dziadka
To nie żarty moi mili.
Dzisiaj im życzenia składam,
By sto latek jeszcze żyli.

3. Babciu i Dziadku, choć mało rozumiem,

Kocham was tak mocno, jak tylko kochać umiem.

Po rosyjsku Ja lublju,

Po angielsku I love you!

Po francusku je t’aime

A po polsku kocham cię.

4. Babcia z dziadkiem dziś świętują,
wszystkie dzieci więc pracują.

5. Zetrą kurze w każdym kątku,
przypilnują dziś porządku.

W kuchni błyszczą już talerze,

wnusia babci bluzkę pierze.

6. Wnusio już podaje kapcie,
bardzo Kocha swoja babcię.
Dzisiaj wszystkie smutki precz!
Święto Dziadków ważna rzecz!

7. Życzę, aby babcia i dziadziunio
w zdrowiu długo żyli.
Aby uśmiech dla nas mieli
w każdej wolnej chwili.

8. Nasze życzenia zdrowia dotyczą,

Niech lata Wasze tu się nie liczą.

9. Niech babcia nigdy nam nie choruje,

A dziadek niech nam zawsze panuje.

10. W dniu tak uroczystym, w dniu Waszego święta,
składam Wam życzenia i o Was pamiętam.
By życie Wasze było kwiatami usłane,
tak piękne i czyste jak letni poranek.

11. Bardzo was doceniam i bardzo szanuję,

A dzisiaj po prostu bardzo dziękuję.

Z wami nie jest straszny świat,

Babciu i dziadku…

Dzieci razem:

Żyjcie nam sto lat!

Bibliografia:

„Brzechwa Dzieciom” – wiersze Jana Brzechwy
Wiersze dla Babci i Dziadka – panimonia.pl

Scenariusz z okazji Dnia Babci i Dziadka opracowała: Anna Kamińska – Czytelniczka Portalu

Ćwiczenia z butelkami – ruch sprzyja rozwojowi czynności intelektualnych i nie tylko

Czytelnik Portalu Szkola Podstawowa

-

18 lutego, 2020

0

Ćwiczenia z butelkami – ruch sprzyja rozwojowi czynności intelektualnych i nie tylko

Na stwierdzenie postawione sześciolatkom: Cały jutrzejszy dzień będzie sportowy. Co wy na to? Usłyszałam: Hura! Czy się zdziwiłam? Nie, gdyż lubię sport i różnorodne działania z nim związane, dlatego też codziennie tworzę wychowankom sytuacje do rozwoju postaw sportowych i zainteresowania sportem, a rozpoczęłam te działania od 3. roku życia wychowanków.

Nieodzownym elementem rozwoju każdego dziecka jest ruch, który hartuje organizm, tym samym zwiększa odporność dzieci, wzmacnia tężyznę, jednocześnie sprzyja nawiązywaniu kontaktów, buduje odpowiedzialność za drużynę. Prawidłowy rozwój motoryczny przyczynia się również do szybszego przyswajania wielu czynności intelektualnych.

Zabawy i zajęcia ruchowe w sali czy na powietrzu są codziennością w mojej pracy. Stosowanie gier ruchowych w różnych porach dnia, ze zmiennością form ruchów (np. rzucanie, czworakowanie, bieg, ćwiczenia wyprostne, równowagi itp.) powoduje radość i spontaniczność dzieci oraz uczy ich dbałości o zdrowie fizyczne.

Pracując z dziećmi sześcioletnimi, wychodząc naprzeciw ich aktywności i otwartości na zmiany, zastosowałam wielokrotnie podczas ćwiczeń gimnastycznych metodę stacyjną, Labana, Kissów, aerobik, dowolne interpretacje ruchowe przy muzyce, gry zespołowe typu: jeden, dwa ognie itp. Wprowadzałam etapami także zabawy ruchowe oparte o rywalizację np. wyścigi rzędów, które dają dużo satysfakcji z rywalizacji oraz uczą pogodzenia się z przegraną. Zmienność stosowanych metod korzystnie wpłynęła na aktywność dzieci, a wykorzystane pomoce gimnastyczne (np. wstążki, gazety, patyki, butelki plastikowe, gumy) wyzwoliły zaciekawienie i radość dzieci.

Powszechny trend do podejmowania działań proekologicznych przeniosłam do ćwiczeń gimnastycznych. W jaki sposób? Wspólnie z dziećmi wymyślaliśmy sposoby na wielokrotne wykorzystanie butelek (0,6 l, 1,5 l, 5 l) po napojach i tak powstały przyrządy do ćwiczeń (napełnione przez dzieci piaskiem lub wodą): ciężarki, nietuzinkowe krążki hokejowe czy pachołki do slalomów. Tak przygotowane przybory zostały wykorzystane do wyścigu rzędów na boisku przedszkolnym, w późniejszej fazie posłużyły do podlewania krzewów. Do rywalizacji konieczna była tablica z punktacją, dzięki której dzieci kontrolowały swoje sukcesy. Oto przebieg zajęć przeprowadzonych na przedszkolnym boisku.

ZESTAW ĆWICZEŃ GIMNASTYCZNYCH Z BUTELKAMI, DLA DZIECI 6 LETNICH

METODY	metoda zabawowa, naśladowcza, zadaniowa, instrukcje i objaśnienia, pokaz
FORMY	zespołowa, grupowa, indywidualna
POMOCE	butelki o pojemności 5 litrów, 1,5 litra, butelki 0,5 litra, piasek, woda, tablica z punktacją, tamburyno, szarfy, kije do hokeja, hula-hop, kosz

OPIS DZIAŁAŃ

Przygotowanie:
– zgromadzenie butelek (przy pomocy rodziców)
– napełnienie butelek wodą, piachem (przez dzieci)
– przypomnienie zasad bezpieczeństwa
– przekazanie informacji o przebiegu oraz zasad punktacji
– wybranie dyżurnych

1. Marsz z butelkami – ćwiczenia mięśni ramion, barków: marsz po kole, zabranie butelki z wyznaczonego miejsca:
a) rytmiczny marsz z uderzaniem ręką o butelkę – 1 koło
b) podnoszenie butelek nad głowę i uderzanie w rękę – 1 koło
c) trzymanie butelek przed sobą na wyciągniętych rękach, wykonywanie ruchów naprzemiennych.
Powtórzenie x 2

2. Znikająca butelka – ćwiczenie bieżne, orientacyjno-porządkowe: dzieci stoją w rozsypce, butelka stoi przy wyznaczonej nodze. Na sygnał tamburinem, dzieci biegają pośród butelek, bez potrącania. Na przerwę w grze, stają wyprostowane przy jakiejkolwiek butelce.

3. Trening bokserski: ćwiczenie mięśni rąk, nóg: bieg w miejscu, wyrzucanie na przemian rąk z butelkami przed siebie, do siebie.
Butelki odłożone w wyznaczone miejsce.

4. Wyścigi rzędów – ćwiczenie sprawności ogólnorozwojowej, sprytu (przypomnienie zasad, podział dzieci na 4 grupy wg kolorów szarf, rozstawienie butelek 5 litrowych do slalomu, zapoznanie z tablicą punktacyjną):
a) Slalom: bieg slalomem wokół butelek, powrót po linii prostej 2 x. Drużyna, która skończy podnosi ręce do góry.
b) Wyścig gąsienic: bieg slalomem w rzędach w jedną i drugą stronę, trzymając się za ręce x 2. Drużyna, która skończy podnosi rękę do góry.
c) Slalom hokejowy: dzieci stoją w rzędach, na sygnał popychają kijem hokejowym butelkę (w jedną i drugą stronę) po wyznaczonej 5 litrowymi butelkami trasie. Drużyna, która skończy zadanie podnosi rękę do góry.
d) Tunel: dzieci stoją w rzędach, w rozkroku, na sygnał podają sobie butelkę do tyłu między nogami, a z powrotem podają butelkę górą. Drużyna, która skończy podnosi rękę do góry – 2 x.
e) Rzut do celu: ćwiczenie celności – rzut butelką do koła. Przemarsz do piaskownicy, głowa za głową, podział grupy na 4 zespoły ustawione przed kołami hula-hop leżącymi w piaskownicy. Wygrywa zespół, który do koła wrzuci najwięcej butelek – 3 x.

5. Relaks: ćwiczenia oddechowe: dzieci stoją w rozsypce z butelkami w rękach, wznoszą ręce do góry z wykonaniem wdechu, następnie wydech i opuszczenie rąk. Stawiają butelkę na ziemi.

6. „Cieszynka”: dzieci wykonują cieszynkę – taniec radości.

Zakończenie
Podlewanie krzewów: dzieci podlewają rośliny w ogródku wodą z butelek. Segregacja: puste butelki zgniatamy i wkładamy do worka.

Przygotowanie dzieci do osiągnięcia gotowości szkolnej jest nierozerwalnie związane z osiągnięciem sprawności fizycznej. Różnorodność wykorzystanych metod, pomocy powinna zapewnić dzieciom radość,a niekiedy pozwoli na odniesienie sukcesu czy pogodzenie się z porażką.

Autor: Magdalena Tuszyńska – Czytelniczka Portalu

Scenariusz zajęć opiekuńczych – profilaktycznych „Nie spal się na starcie”

Klasy 4-8

Czytelnik Portalu Szkola Podstawowa

-

14 lutego, 2020

0

Scenariusz zajęć opiekuńczych – profilaktycznych „Nie spal się na starcie”

Temat: „Nie spal się na starcie” – zajęcia opiekuńcze, profilaktyczne w klasie VIII szkoły podstawowej.

Cele zajęć:

zniechęcenie uczniów do palenia papierosów,
zachęcenie uczniów do prowadzenia zdrowego stylu życia,
zachęcenie do propagowania zdrowego stylu życia w swoim otoczeniu, środowisku,
zachęcenie do asertywnego zachowania się w różnych sytuacjach,
przekazanie informacji o przyczynach i skutkach uzależnienia od nikotyny,
zachęcenie do wypowiadania swoich poglądów na forum grupy, klasy,
zachęcenie do aktywnej pracy w grupie.

Metody:

problemowa,
dyskusja,
burza mózgów,
działań praktycznych (zajęć plastycznych).

Formy pracy:

indywidualna,
zbiorowa,
grupowa.

Środki dydaktyczne:

sprzęt multimedialny (laptop, rzutnik lub tablica multimedialna),
brystole, pisaki, kredki.

Czas pracy:

2 x 45min.

Przebieg zajęć:

1. Wprowadzenie do tematu. Wyjaśnienie uczniom, dlaczego będzie omawiany temat dotyczący palenia papierosów.

2. Dyskusja z uczniami na temat: „Dlaczego ludzie palą papierosy?”.

3. Burza mózgów: wypisanie na tablicy haseł do głównych tematów:

„Dlaczego warto palić papierosy?”
„Dlaczego nie warto palić papierosów?”

4. Film pt. „Nie spal się na starcie” https://www.youtube.com/watch?v=bXlUbaKfyzI

5. Przeliczanie. Co można kupić za pieniądze przeznaczone za zakup papierosów:

na dzień,
na tydzień,
na miesiąc,
na rok,
na 10 lat,
na 50 lat (gdy 2 osoby palą = ponad 550 tyś. zł).

6. Praca plastyczna w grupach 4-5 osobowych na temat „Stop nikotynie”.

7. Omówienie plakatów przez przedstawicieli wybranych grup.

8. Wywieszenie plakatów na gazetkach.

9. Podsumowanie zajęć – film pt. „Zastanów się, czy warto…” https://www.youtube.com/watch?v=7zHFdBjgsOA

10. Ocena aktywności uczniów.

Uwaga! Zajęcia te można przeprowadzać podczas zastępstw za nieobecnego nauczyciela.

Autor: Kinga Banaś – Czytelniczka Portalu

Aktywna wycieczka szkolna, czyli to, co dzieci lubią najbardziej

Szkola Podstawowa - portal dla nauczycieli

-

13 lutego, 2020

0

Aktywna wycieczka szkolna, czyli to, co dzieci lubią najbardziej

Organizacja wycieczki szkolnej to nie lada wyzwanie, jeśli wiesz, że energia Twoich uczniów jest wręcz niewyczerpalna.

Pisząc ogólną charakterystykę dzieci na pewno większość z nas przywołałaby takie cechy jak żywiołowość, energetyczność, chęć do działania i dynamizm. Warto wykorzystać tę naturalną skłonność do ruchu także w czasie działań edukacyjnych, takich jak wycieczki szkolne. Zobacz, jak aktywność fizyczna wpływa na rozwój dzieci i jakie niesie ze sobą korzyści.

Choć w systemie edukacji nieustannie zachodzą zmiany, to w metodach nauczania wciąż dominuje przekaz słowny i zajęcia, w czasie których uczniowie siedzą w ławkach, a ich aktywność ogranicza się do słuchania, sporządzania notatek i wykonywania zadań z podręczników. Biorąc pod uwagę fakt, że dominującą potrzebą najmłodszych jest ruch i zabawa, wyraźnie widać tutaj pewną sprzeczność. Pewnie dlatego, wycieczki szkolne i organizowane w czasie ich trwania zajęcia cieszą się wielką popularnością wśród dzieci i młodzieży – w końcu można wyjść z ławki, działać i być aktywnym.

Aktywnie na wycieczce

„Ruch to zdrowie”, „w zdrowym ciele, zdrowy duch” – doskonale znamy te powiedzenia. Aktywność fizyczna jest nieodłącznym elementem życia człowieka, jedną z najistotniejszych potrzeb i nieustannie doskonaloną umiejętnością. Rozwijamy ją niemal od momentu narodzin – od podnoszenia głowy, poprzez naukę raczkowania i chodzenia, aż do zdobywania wysokich kompetencji w różnych dziedzinach sportowych. Aktywność towarzyszy nam każdego dnia, jest zalecana przez lekarzy, a nawet została wpisana w piramidę zdrowego żywienia, jako podstawa zdrowia i dobrej kondycji fizycznej. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca, by ruch obecny był w dawce minimum 30-45 minut każdego dnia – to najlepszy dowód na to, jak bardzo jest nam on niezbędny.

Wycieczki szkolne i przedszkolne do Kopalni Soli w Bochni stworzone zostały z myślą o potrzebach uczniów, w tym o potrzebie aktywności fizycznej. Pozwalają na zdobycie nowej wiedzy i doświadczeń w przyjaznej, swobodnej atmosferze i poprzez praktyczne działanie. Od przekroczenia progu kopalni, aż do zakończenia wizyty, dzieci są w ciągłym ruchu, znajdują się w zupełnie innym świecie, takim, który angażuje je, zachęca do eksplorowania, przyswajania nowej wiedzy i pozostawania aktywnym.

Podczas wizyty w Kopalni Soli w Bochni dzieci mają okazję zjechać prawdziwą górniczą windą, przejechać się podziemną kolejką lub przeprawić łodzią przez zalaną solanką komorę. Poza tymi atrakcjami na najmłodszych czeka jedyne w swoim rodzaju podziemne boisko (2,4 m poniżej poziomu Morza Bałtyckiego) o powierzchni 300 m², na którym rozgrywane są mecze piłki nożnej i koszykówki oraz plac zabaw. Tak doskonałe połączenie zabawy, ruchu i cennych wiadomości daje najlepsze efekty edukacyjne, wywołuje szerokie uśmiechy na twarzach uczniów i zapewnia niezapomniane wrażenia.

Jak aktywność ruchowa wpływa na rozwój dzieci?

Stymuluje rozwój fizyczny najmłodszych

Aktywna zabawa, uprawianie sportu i wszelkie rodzaje ruchu stymulują ciało do wzrostu i rozwoju (m.in. z powodu większego wydzielania się hormonu wzrostu), wzmacniają mięśnie, stawy i więzadła, sprzyjają mineralizacji kości, poprawiają dotlenienie organizmu. Aktywność fizyczna wpływa także na motorykę dziecka, jego koordynację ruchową i harmonijny, równomierny progres.

Wpływa na rozwój intelektualny

Wysiłek fizyczny zwiększa dotlenienie całego organizmu, w tym także mózgu – to dla niego najlepszy pokarm, dzięki któremu pracuje sprawniej, szybciej i wydajniej. Ruch działa na mózg stymulująco, pomaga w tworzeniu się nowych połączeń nerwowych i zwiększa szybkość przewodzenia bodźców. Nie bez znaczenia jest też dla działań twórczych – w programach edukacyjnych Kopalni Soli w Bochni znaleźć można wiele zagadek, łamigłówek i zadań wymagających odkrycia, a dzięki połączeniu ich z aktywnością, dzieci nierzadko wykazują się ogromem kreatywności i zaskakują nieszablonowym podejściem.

Rozwija społecznie i integruje

Wspólna aktywność wymaga umiejętności współpracy i współdziałania, wykonywania zadań dla dobra całej grupy, a także przestrzegania zasad fair play i rywalizowania w duchu życzliwości i sympatii dla przeciwników. Na rozwijanie tych cech stawia m.in. gra integracyjna „Przygoda w Solnych Górach”, która wymaga nie tylko sprawności i sprytu, ale też kooperacji, wspólnych działań i stworzenia jednej, wspierającej się wzajemnie drużyny.

Pozwala na poznanie samego siebie

Pokonywanie nowych wyzwań to okazja do krytycznego spojrzenia na samego siebie, wykształcenia samodyscypliny i determinacji w dążeniu do celu, kontrolowania własnych emocji. Podczas pokonywania solnych korytarzy i zajęć edukacyjnych dziecko może poczuć swoją siłę i sprawność, zaprezentować rozmaite umiejętności, które nie zawsze ma okazję pokazać w klasie szkolnej, a także wykazać się odwagą, logicznym myśleniem i siłą woli.

Działa profilaktycznie i prozdrowotnie

Coraz częściej mówi się o ogromnym problemie nadwagi i otyłości wśród najmłodszych, a także o wadach postawy i kręgosłupa. Zachęcanie dzieci do aktywności to najlepsza metoda profilaktyki – im wcześniej zaczniemy wdrażać dobre nawyki, oswajać ich z codziennym ruchem i pokazywać, że to przyjemne i dobre dla nas, tym lepiej dla ich późniejszej kondycji i zdrowia.

Rozwija samodzielność

Poprzez ruch dziecko buduje swoją siłę i sprawność, co przekłada się także na poczucie sprawstwa, czyli myślenie „wiem, potrafię, dam radę”. Im pewniej i sprawniej będzie czuło się dziecko, tym chętniej podejmie samodzielne zadania i wykaże inicjatywę. Programy edukacyjne Kopalni Soli w Bochni nastawione są na inspirowanie dzieci do działania i zachęcanie do podejmowania wyzwań, pozwalają na osiągnięcie sukcesu, co wzmacnia poczucie własnej wartości dziecka.

Pozwala na rozładowanie napięć

Aktywność fizyczna jest doskonałą metodą na odreagowanie i rozładowanie napięć emocjonalnych i fizycznych. Poprzez ruch, który sprawia dziecku przyjemność, może ono w bezpieczny sposób wyciszyć negatywną energię i skanalizować ją na bardziej pozytywne działania. Szybciej także poczuje odprężenie i spokój – aktywność fizyczna podnosi poziom endorfin (tzw. hormonów szczęścia) i obniża poziom stresu, co wpływa na obniżenie lęku i pomaga m.in. w łagodzeniu objawów depresji.

Jest antidotum na media i najnowsze technologie

Smartfony, tablety, komputery na dobre zagościły w codziennym życiu każdego dziecka. Aktywność fizyczna jest najlepszym sposobem na to, by odciągnąć najmłodszych od technologii, zachęcić ich do innych, bardziej energicznych działań i pokazać wartościowe sposoby na spędzanie wolnego czasu lub zdobywanie wiedzy i umiejętności.

Daje możliwość pokazania swojej radości i energii

Swobodna, zabawowa atmosfera, jaka panuje podczas programów edukacyjnych i związanej z nimi aktywności fizycznej, sprawia, że dzieci mogą być spontaniczne, pokazać swoją radość i energię bez żadnych ograniczeń. Dzięki temu wycieczka szkolna do Kopalni Soli w Bochni jest dla nich przyjemnością i pozytywnym przeżyciem, a przekazywane informacje i wiadomości są łatwiej i szybciej zapamiętywane.

Rozwija postawę proekologiczną i miłość do natury

Dzięki ruchowi na świeżym powietrzu i w różnych środowiskach (np. w mikroklimacie kopalni), dziecko poznaje otaczający je świat przyrody. Większa świadomość wpływa na budowanie postawy proekologicznej, miłości i szacunku do natury. Podczas wycieczki do kopali uczniowie poznają historię wydobycia soli i górniczego fachu, odkryją jej właściwości i znaczenie dla życia człowieka.

Oferta edukacyjna Kopalni Soli w Bochni zapewnia dzieciom dobrą zabawę, wzbogaca ich wiedzę i umiejętności, inspiruje i zachęca do działania samodzielnie oraz w grupie, a przede wszystkim pozwala na aktywność i swobodę w wyrażaniu samego siebie. Czas spędzony na takiej wycieczce szkolnej z pewnością przełoży się na dobre samopoczucie i wszechstronny rozwój każdego dziecka.

Kontakt:

Kopalnia Soli Bochnia Sp. z o.o.

tel. 14 692 67 52

tel. 14 692 67 54

biuro@kopalnia-bochnia.pl

Artykuł powstał we współpracy z Kopalnią Soli w Bochni

Scenariusz zajęć logopedycznych z wykorzystaniem tablicy multimedialnej

Czytelnik Portalu Szkola Podstawowa

-

11 lutego, 2020

0

Scenariusz zajęć logopedycznych z wykorzystaniem tablicy multimedialnej

Temat zajęć: „Utrwalamy poprawną wymowę głoski sz”.

Etap terapii:

Głoska „sz” wywołana w izolacji, utrwalona pionizacja języka.

Cele zajęć:

utrwalanie prawidłowej wymowy głoski „sz” w sylabach, wyrazach i zdaniach,
usprawnianie narządów artykulacyjnych,
zachęcanie do samodzielnej wypowiedzi,
ćwiczenia koordynacji wzrokowo-ruchowej, pamięci i percepcji słuchowej,
doskonalenie słuchu fonematycznego.

Metody pracy:

ćwiczenia oddechowe,
ćwiczenia artykulacyjne,
ćwiczenia fonacyjne,
gry i zabawy logopedyczne.

Formy pracy:

grupowa,
indywidualna.

Pomoce dydaktyczne:

szpatułki lekarskie,
tablica multimedialna,
lustra logopedyczne.

Przebieg zajęć

1. Ćwiczenia buzi i języka:

zabawy przed lustrem szpatułkami lekarskimi,
zabawy przed lustrem – wykonywanie ćwiczeń zgodnie z instrukcją (https://www.mimowa.pl/gimnastyka–buzi–i–jezyka/gry/cukiernia).

2. Utrwalanie poprawnej wymowy głoski „sz” (http://www.logofigle.pl/):

czytanki sylaby,
czytanki wyrazy,
memory (wyrazy z „sz”),
wykreślanka logopedyczna (wyrazy z „sz”),
rozsypanka wyrazowa (wyrazy z „sz”).

3. Zakończenie zajęć (https://www.mimowa.pl/):

seplenienie, gra „Szumiące pudełka”.

4. Ćwiczenia oddechowe (http://www.logofigle.pl/).

5. Podsumowanie zajęć.

Scenariusz zajęć logopedycznych opracowała: Kinga Banaś – Czytelniczka Portalu