7.3 C
Polska
piątek, 19 kwietnia, 2024
Strona główna Blog Strona 2

Oś liczbowa – konspekt lekcji z matematyki w klasie IV

Czytelnik Portalu Szkola Podstawowa
-
0
Oś liczbowa – konspekt lekcji z matematyki w klasie IV

Temat lekcji: Oś liczbowa.

Klasa:

IV a

Cele lekcji:

Uczeń zna: 

  • pojęcie osi liczbowej, odcinka jednostkowego

Uczeń umie: 

  • przedstawiać liczby naturalne na osi liczbowej
  • odczytywać współrzędne punktów na osi liczbowej
  • przedstawiać na osi liczby naturalne spełniające określone warunki
  • ustalać jednostkę na osi liczbowej na podstawie danych współrzędnych

Metody nauczania:

  • pogadanka
  • wyjaśnienie
  • rozwiązywania problemów
  • ćwiczenia praktyczne z wykorzystaniem TIK

Środki dydaktyczne:

  • prezentacja osi
  • miara krawiecka
  • linijka
  • taśma do mierzenia
  • telefony
  • ćwiczenia interaktywne w Wordwall
  • kody qr

Formy organizacyjne:

  • praca zbiorowa
  • praca indywidualna
  • doświadczenie

Umiejętności kluczowe kształtowane podczas lekcji:

  • kompetencje matematyczne
  • podstawowe kompetencje naukowo-techniczne
  • kompetencje informatyczne

Czas zajęć:

1 godzina lekcyjna

Przebieg lekcji:

Część wstępna:

  1. Sprawdzenie obecności.
  2. Podanie tematu lekcji.
  3. Sprawdzenie zadania domowego.
  4. Wprowadzenie do tematu:
    • Uczniowie otrzymują miarę krawiecką i wskazują palcem podane przez nauczyciela liczby. Następnie dwóch uczniów bierze taśmę budowlaną i rozciąga ją na długość sali. Nauczyciel podaje klasie karteczki do losowania z liczbami. Każdy uczeń podchodzi do taśmy i ustawia się w miejscu wyznaczonym przez wylosowany numer. Nauczyciel sprawdza poprawność wykonania zadania.
    • Na podstawie przeprowadzonych zadań nauczyciel próbuje ustalić z uczniami, co rozumieją pod pojęciem oś liczbowa. Wspólnie ustalają cele lekcji.

Część zasadnicza:

1. Nauczyciel rozmawia z uczniami na temat osi liczbowej w życiu codziennym oraz wykorzystania odczytywania danych w życiu codziennym.

2. Wprowadzenie pojęcia osi liczbowej. Uczniowie z pomocą nauczyciela formułują określenie osi liczbowej: Oś liczbowa to prosta z zaznaczonym punktem zerowym, jednostką i zwrotem. Następnie rysują oś liczbową w zeszytach.

Źródło: https://zpe.gov.pl/a/definicja-z-przykladami/DwsSTyapd

3. Wprowadzenie pojęcia współrzędnej punktu. Nauczyciel wyjaśnia pojęcie współrzędnej punktu. Uczniowie odczytują współrzędne wskazanych w prezentacji punktów.

4. Ćwiczenia praktyczne. Zadaniem uczniów jest wskazanie współrzędnych punktów przedstawionych na osi liczbowej. Wykonanie ćwiczeń w prezentacji mających na celu kształtowanie umiejętności zaznaczania punktów o danych współrzędnych.

Ćwiczenie A. Narysuj oś liczbową przyjmując odpowiednią jednostkę. Zaznacz na tej osi liczby 0, 1, 2, 5 i 7.

Ćwiczenie B. Narysuj oś liczbową i zaznacz na tej osi liczby 0, 10, 20, 60 i 80. W którym miejscu na tej osi należy zaznaczyć liczbę 35? Po wykonaniu ćwiczeń nauczyciel dodaje, że często zapisujemy tylko tę części osi liczbowej, która jest nam potrzebna oraz że zaznaczamy na osi tylko te liczby, które są nam potrzebne. Nauczyciel pokazuje za pomocą rzutnika lub tablicy interaktywnej przykłady takich osi liczbowych.

5. Uczniowie biorą telefony i skanują kody qr.

Ćwiczenia interaktywne utrwalające umiejętność zaznaczania i odczytywania punktów o danej współrzędnej.

https://wordwall.net/pl/resource/62542798/o%c5%9b-liczbowa-2

https://wordwall.net/pl/resource/62541529/polski/o%c5%9b-liczbowa

Część końcowa:

  1. Podsumowanie lekcji. Nauczyciel na podstawie planszy powtarza wraz z uczniami wiadomości poznane podczas lekcji.
  2. Uczniowie otrzymują karteczki, na których rysują jedną z wybranych emotikon obrazujących ich nastrój po lekcji.

Strony internetowe i programy wykorzystane przy tworzeniu scenariusza:

– zpe.gov.pl

 – Wordwall

– https://katowice.eu/edukacja/SiteAssets/dla-mieszka%C5%84ca/ucz-si%C4%99/miejski-bank-dobrych-praktyk/zagadnienia-dla-nauczycieli-szk%C3%B3%C5%82/matematyka/O%C5%9B%20liczbowa%20-%20konspekt%20lekcji%20dla%20klasy%20IV.pdf

Oś liczbowa – konspekt lekcji opracowała: Krystyna Plechta – Czytelniczka Portalu

Jak zostać nauczycielem? Przewodnik dla osób zainteresowanych pracą w szkole podstawowej

Szkola Podstawowa - portal dla nauczycieli
-
0
Jak zostać nauczycielem? Przewodnik dla osób zainteresowanych pracą w szkole podstawowej

Interesuje cię praca w szkole podstawowej? To dobry wybór, ponieważ w Polsce nadal brakuje wielu nauczycieli. Choć jest to wymagający zawód, to jednocześnie mało które zajęcie jest równie satysfakcjonujące – w końcu wychowujesz kolejne pokolenia, przygotowując je do życia w społeczeństwie i dorosłości. Jak zostać nauczycielem? Najprostszym sposobem jest wybór studiów pedagogicznych I lub II stopnia, ale nie tylko. Zapraszamy do zapoznania się z przygotowanym poradnikiem.

Studia pedagogiczne a wymagania prawne

Jak z pewnością się domyślasz, studia pedagogiczne, a dokładniej – licencjat lub magisterka z pedagogiki – są potrzebne, aby móc ubiegać się o pracę w szkole. Co ciekawe, zgodnie z ustawą z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela wykształcenie wyższe nie jest jedyną wymaganą opcją. Przepisy wskazują, że nauczycielem można zostać również po ukończeniu zakładu kształcenia nauczycieli.

W przypadku pracy w szkole podstawowej – zarówno w klasach 1-3, jak i wyższych – wystarczające są studia pedagogiczne z tytułem licencjata, które możesz ukończyć online. O posadę w tej placówce mogą ubiegać się również inżynierzy. Co więcej, przytoczona wyżej Karta Nauczyciela zwraca też uwagę na dwa inne wymagania:

  • zdrowie niezbędne do wykonywania zawodu,
  • przestrzeganie podstawowych zasad moralnych.

Na studiach pedagogicznych dobrze odnajdą się osoby komunikatywne, kreatywne, cierpliwe i zaangażowane. W pracy nauczyciela przyda się również odporność na stres i umiejętność organizacji.

Chcesz się przebranżowić? Wiemy, jak zostać nauczycielem, jeśli nie jesteś po studiach pedagogicznych

O ile starsze pokolenie zazwyczaj pozostawało w jednym miejscu pracy przez większą część życia, tak te młodsze coraz częściej zwracają uwagę nie tylko na potrzebę przebranżawiania, ale także na płynące z tego korzyści (o ile nie wynika to ze zwolnienia czy problemów ze znalezieniem posady). Co w sytuacji, gdy masz już tytuł licencjata lub magistra z innego kierunku i chcesz zostać nauczycielem?

Podstawą jest zdobycie przygotowania pedagogicznego, które można uzyskać, zapisując się na odpowiednią podyplomówkę o charakterze kwalifikacyjnym. Pamiętaj, że podobnie jak na licencjackich studiach pedagogicznych, tak i tu niezbędne jest zrealizowanie praktyk w wyznaczonym przez placówkę wymiarze godzinowym. Kolejnym krokiem jest ukończenie kierunku związanego z nauczaniem w szkole. W przypadku podstawówki może być to m.in. język niemiecki, angielski czy rytmika i muzykoterapia w edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej.

Studia pedagogiczne online – czy to dobry wybór?

Jak najbardziej. Studia pedagogiczne online mają pozytywne opinie wśród aktualnych studentów i absolwentów. Powód jest prosty: e-learning, czyli możliwość zdobywania wykształcenia i kwalifikacji z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość, to świetny sposób na połączenie nauki z aktualną pracą. To rozwiązanie docenią w szczególności osoby, które chcą się przebranżowić na nauczyciela i właśnie rozważają studia pedagogiczne.

Studia online to również dostęp do czytelnych i merytorycznych materiałów w dowolnym miejscu i czasie. Dzięki temu to ty dopasowujesz plan nauki do swoich preferencji, potrzeb i pozostałych zajęć. Na zakończenie mamy też dobrą wiadomość dla osób zainteresowanych studiami pedagogicznymi: licencjat online nie kończy się złożeniem pracy dyplomowej. Zamiast tego, aby otrzymać dyplom, wystarczy zdać test generalny.

Artykuł sponsorowany przy współpracy ze studia-online.pl

Kartkówka ze znajomości lektury „Mały Książę”

Czytelnik Portalu Szkola Podstawowa
-
0
Kartkówka ze znajomości lektury „Mały Książę”

……………………………

                                                                                                                 imię i nazwisko

                                                                                                              ……………………………

                                                                                                                      klasa

Kartkówka ze znajomości lektury „Mały Książę”

1. Podaj autora książki „Mały Książę”:

a) Bolesław Prus

b) Antoine de Saint-Exupery

c) Ernest Hemingway

d) Adam Mickiewicz

2. O jaki rysunek poprosił Mały Książę podczas spotkania z pilotem rozbitego samolotu?

…………………………………………….

3. Podczas przelotu, nad jakim regionem świata, zepsuł się narratorowi samolot?

……………………………………………

4. Jakie rośliny należało wyrywać, na planecie Małego Księcia, natychmiast po wyrośnięciu?:

a) róże

b) baobaby

c) eukaliptusy

d) bluszcz

5. Co było ulubioną rozrywką Małego Księcia na jego planecie?:

a) czyszczenie wulkanów

b) oglądanie zachodów słońca

c) uprawa roślin

d) czytanie

6. Kogo spotkał Mały Książę w ogrodzie róż?

………………………………………………………….

7. W jaski sposób Mały Książę opuścił planetę?

…………………………………………………………

8. Przed opuszczeniem swej planety Mały Książę nie zapomniał:

a) przekopać ziemi

b) przeczyścić wulkanów

c) obejrzeć zachodu słońca

d) podlać baobaby

9. O co Mały Książę poprosił Króla?:

a) o mądrość dla wszystkich ludzi

b) żeby jego planeta była większa

c) aby zarządził zachód słońca

d) żeby został jego przyjacielem

10. Kto powiedział „Poznaje się tylko to, co się oswoi”?:

a) róża

b) żmija

c) lis

d) pilot

11. Dlaczego Mały Książę opuścił planetę?

……………………………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………………

12. Jakich mieszkańców spotkał mały Książę podczas swojej wędrówki po planetach? Wymień przynajmniej trzy osoby:

……………………………………………………………………………………………………………

Pobierz kartkówkę

Kartkówka ze znajomości lektury „Mały Książę” została opracowana przez: Agnieszkę Jarugę – Czytelniczkę Portalu

Standardy ochrony małoletnich – 15 lutego 2024 roku w życie wchodzą nowe przepisy

Szkola Podstawowa - portal dla nauczycieli
-
0
Standardy ochrony małoletnich – 15 lutego 2024 roku w życie wchodzą nowe przepisy

Troska o bezpieczeństwo i prawidłowy rozwój dzieci i młodzieży należy do podstawowych zadań placówek świadczących usługi na ich rzecz. Miejscem, do którego trafiają wszystkie osoby przed osiągnięciem pełnoletniości, są instytucje systemu oświaty – obowiązkowo szkoły, a oprócz nich również żłobki, przedszkola, ośrodki wychowawcze, szkolno-wychowawcze, internaty i bursy. Wszystkie te placówki nie tylko przygotowują ofertę pozwalającą młodym ludziom na zdobywanie wiadomości, rozwijanie umiejętności, talentów i pasji, ale również opracowują procedury reagowania w sytuacji zagrożenia dla ich życia, zdrowia i rozwoju.

Powtarzające się doniesienia z życia publicznego o krzywdzie najmłodszych wskazują, że procedury czasami zawodzą – stąd potrzeba wzmocnienia ochrony, jaką nad młodymi ludźmi roztaczają opiekujące się nimi instytucje. Wprowadzenie standardów ochrony dzieci (małoletnich) jest właśnie próbą odpowiedzi na potrzebę podwyższenia standardu ochrony dzieci przed krzywdzeniem.

Czym są standardy ochrony małoletnich?

Standardy ochrony dzieci (inaczej: małoletnich) to nic innego, jak zbiór zasad, które czynią daną placówkę miejscem bezpiecznym dla dzieci. Bezpieczeństwo to jest zapewnianie przez bardzo konkretne działania:

  • pracownicy placówki wiedzą, jak rozpoznać, że dziecko może doświadczać krzywdy,
  • wiedzą, jak zareagować w przypadku takiego rozpoznania,
  • przebywające w placówce dzieci wiedzą, w jaki sposób rozpoznawać i unikać zagrożeń oraz gdzie wspólnie z opiekunami mogą uzyskać pomoc.

Jaka jest podstawa wprowadzenia standardów?

Obowiązek wprowadzenia standardów w placówkach nakłada Ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2023 r. poz. 1606). Dokładny opis standardów znajdziemy w artykule 22b i 22c wymienionej Ustawy. Jednocześnie, wskazana Ustawa w artykule 7 nowelizuje Ustawę z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 1304), nadając jej przedmiotowi nowe brzmienie: „o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich”.

Wskutek tej zmiany, po jej wejściu w życie z dniem 15 lutego 2024 r. opisane standardy znajdą się w  znowelizowanej Ustawie z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich – to właśnie tam, a nie w ustawie Kodeks rodzinny i opiekuńczy, należy ich szukać po 15 lutego. To właśnie ta data jest dniem wejścia w życie przepisów wprowadzających do placówek standardy ochrony dzieci, po której mają one sześć miesięcy na pełne dostosowanie się do nowych regulacji. Od 15 sierpnia organy prowadzące szkoły i inne placówki systemu oświaty mogą przeprowadzać kontrole w zakresie funkcjonowania nowych przepisów.

Co zawierają standardy ochrony dzieci?

Przytoczone wyżej artykuły ustawy precyzują, co dokładnie musi znaleźć się w opracowanych standardach:

  • zasady zapewnienia bezpiecznych relacji między dzieckiem a pracownikiem placówki, z wyszczególnieniem zachowań niedozwolonych wobec dzieci,
  • zasady i procedurę podejmowania interwencji w sytuacji, w której podejrzewamy krzywdzenie dziecka lub posiądziemy taką informację,
  • procedury i wskazanie osób odpowiedzialnych za: składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego, zawiadamianie sądu opiekuńczego oraz  wszczynanie procedury „Niebieskiej Karty” (dotyczy instytucji, które są do tego uprawnione – placówki systemu oświaty są takimi instytucjami),
  • zasady przeglądu i aktualizacji standardów,
  • zakres kompetencji osoby odpowiedzialnej za przygotowanie personelu placówki do stosowania standardów, zasady określające przebieg tego przygotowania oraz je dokumentujące,
  • sposób i zasady  udostępniania standardów rodzicom/opiekunom prawnym dzieci,
  • osoby odpowiedzialne za przyjmowanie zgłoszeń o sytuacjach zagrażających dzieciom i udzielanie im wsparcia,
  • sposób dokumentowania i zasady przechowywania ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru dziecka,
  • wymogi dotyczące bezpiecznych relacji między małoletnimi, w szczególności zachowania niedozwolone,
  • zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do Internetu,
  • procedury ochrony dzieci przed treściami szkodliwymi i zagrożeniami w Internecie i tymi utrwalonymi w innej formie,
  • zasady ustalania planu wsparcia dziecka po ujawnieniu krzywdzenia.

Co ważne, każda placówka ma dostosować standardy do swojego charakteru i rodzaju prowadzonej działalności – fizyczny dokument może więc wyglądać inaczej w każdej instytucji, wszystkie jednak muszą zawierać przytoczone wyżej treści, precyzować, w jaki sposób wprowadza się określone przez ustawodawcę zasady i procedury. Każda placówka udostępnia również opracowane standardy w wersji oryginalnej, poprzez wywieszenie jej w ogólnie dostępnym miejscu i umieszczenie na stronie internetowej oraz skróconej, dostosowanej do możliwości małoletnich wychowanków. Ponadto, co najmniej raz na dwa lata placówka jest zobowiązana do oceny standardów pod kątem zgodności z aktualnymi przepisami prawa oraz bieżącymi potrzebami wychowanków. Wnioski te zostają pisemnie udokumentowane.

Podsumowanie – o czym należy pamiętać opracowując standardy ochrony dzieci?

  • Zapis standardów zawiera wszystkie punkty, zasady i procedury wyszczególnione w art. 22b, 22c Ustawy z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy  Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2023 r. poz. 1606) – wymienione wyżej pod hasłem: Co zawierają standardy ochrony dzieci?
  • Standardy są udostępniane w pełnej wersji w dostępnym miejscu w placówce oraz na stronie internetowej, jak również w wersji skróconej, dostosowanej do możliwości małoletnich.
  • Co najmniej raz na dwa lata dokonujemy przeglądu standardów pod kątem ich zgodności z aktualnymi potrzebami placówki i przepisami prawa, wnioski z przeglądu pisemnie dokumentujemy.

Bibliografia:

  • Ustawa z 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2023 r. poz. 1606)
  • https://standardy.fdds.pl/standardy, dostęp z dnia 14.01.2024 r.

Opracowanie: Urszula Wesół – pedagog, pedagog specjalny

Szkoła Podstawowa – portal dla nauczycieli

Dzień Babci i Dziadka – opowiadanie wspierające rozwój mowy

Szkola Podstawowa - portal dla nauczycieli
-
0
Dzień Babci i Dziadka – opowiadanie wspierające rozwój mowy

Prezent dla Babci i Dziadka

Hania obudziła się wcześnie rano i zbiegła szybko po schodach do salonu (otwieramy usta i szybko podnosimy język na przemian dotykając wałków dziąsłowych za górnymi i za dolnymi zębami). Spojrzała na kalendarz, który stał na szafce i przypomniała sobie, że za klika dni (podnosimy język i kilka razy unosimy dotykając górnych zębów) będzie Dzień Babci i Dziadka, a ona nie ma jeszcze żadnego upominku dla dziadków. Dobrze, że dzisiaj sobota – pomyślała dziewczynka, będę miała dużo czasu, żeby przygotować niespodziankę. Podczas śniadania (naśladujemy ruch przeżuwania – wykonujemy delikatne ruchy żuchwy, zamykamy usta i krążymy językiem) wspólnie z rodzicami zastanawiała się nad prezentem. Mama doradziła jej, że mogą razem upiec ulubione ciastka babci, a tata wpadł na pomysł zrobienia pamiątkowego albumu. Hania dzielnie pomagała mamie w przygotowaniu rogalików z dżemem, najpierw ugniatały ciasto (językiem wypychamy naprzemiennie raz jeden, raz drugi policzek), później smarowały i zawijały ciasteczka w odpowiedni kształt (podnosimy język do podniebienia i przesuwamy czubkiem języka po całym podniebieniu, jakbyśmy je chcieli posmarować, następnie próbujemy zwinąć język w rulon, delikatnie unosząc boki języka). Kiedy rogaliki były już gotowe, Hania razem z tatą wybrała kilka zdjęć przedstawiających ją razem z babcią i dziadkiem i przygotowała mini album, który ozdobiła dodatkowo swoimi rysunkami (na podniebieniu czubkiem języka rysujemy serce, słońce). 21 stycznia Hania wspólnie z rodzicami pojechała do babci i dziadka, żeby złożyć życzenia i wręczyć przygotowane upominki (przesyłamy całusy mocno ściągając wargi). Dziadkowie bardzo ucieszyli się z odwiedzin wnuczki, spędzili miły wieczór, pijąc kakao, zajadając pyszne ciastka (przyklejamy język do podniebienia, naśladujemy mlaśnięcie) i wspominając najważniejsze wydarzenia z dzieciństwa Hani.

Zadania na podstawie opowiadania:

1. Określ, czy poniższe zdania są prawdziwe, czy fałszywe.

Hania odliczała w kalendarzu dni do Świąt Bożego Narodzenia.  P/ F

Dziewczynka wspólnie z rodzicami wymyśliła prezenty dla babci i dziadka.  P/F

Mama razem z Hanią upiekły szarlotkę.  P/F

Hania z tatą kupili dla dziadka album.  P/F

Dziadkowie bardzo się ucieszyli z odwiedzin wnuczki.  P/F

2. Rozwiąż krzyżówkę.

1. Mama, tata, rodzeństwo, dziadkowie to …

2. Syn mojej cioci to dla mnie …

3. Imię dziewczynki – bohaterki bajki.

4. Babcia zakłada je kiedy czyta książki.

5. Mały dom, to …

6. Napój, który Hania piła podczas wizyty u dziadków.

7.  Córka moich rodziców to moja …

8. Brat mojego taty to dla mnie …

9. Piekła je Hania razem z mamą.  

10. Pyszny, słodki do smarowania chleba, przygotowany na przykład z truskawek.

3. Ułóż zdania z rozsypanek.

4. Połącz obrazek z pasującym do niego opisem.

Babcia Krysia idzie na spotkanie z przyjaciółką, założyła elegancką, krótką spódnicę.

Babcia Ala w wolnym czasie robi na drutach piękne szaliki.

Babcia Gienia ma na sobie długą różową sukienkę.

Pobierz karty pracy

Dzień Babci i Dziadka – opowiadanie wspierające rozwój mowy opracowała: Irena Daniel – neurologopeda, pedagog specjalny, nauczyciel edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej

Szkoła Podstawowa – portal dla nauczycieli

Urządzenia interaktywne dla szkół – jak wykorzystać podłogę interaktywną na lekcjach?

Szkola Podstawowa - portal dla nauczycieli
-
0
Urządzenia interaktywne dla szkół – jak wykorzystać podłogę interaktywną na lekcjach?

Interaktywna podłoga to rozwiązanie, które kojarzy się z salami zabaw i galeriami handlowymi. Rzeczywiście doskonale się sprawdza w takich miejscach, ale nie tylko tam. Można ją wykorzystać także do rozwoju zdolności motorycznych, pobudzenia kreatywności i przekazywania informacji na lekcjach w szkole. Jak wygląda nauka przez zabawę z użyciem interaktywnych mat?

Bardzo trudno jest utrzymać uwagę uczniów przez 45 minut, zwłaszcza tych najmłodszych. Dzieci szybko się rozpraszają, a nauczyciele, którzy doskonale zdają sobie z tego sprawę, stają przed wyzwaniem – co zrobić, żeby ich zainteresować? Z pomocą przychodzą nowoczesne rozwiązania zachęcające do czynnego uczestnictwa w lekcjach. Mowa o urządzeniach interaktywnych.

Urządzenia interaktywne dla sal szkolnych to nie tylko monitory, tablice i projektory, lecz także maty podłogowe, które szybko mogą się zamienić w plansze do malowania, bitew logicznych, gier z bajkowymi bohaterami albo w boiska sportowe.

Jakie zastosowania ma podłoga interaktywna?

Zabawy logiczne

Może np. wspomagać rozwój logicznego myślenia, a jednocześnie przypominać historię ulubionych postaci z bajek. W zależności od wybranej aplikacji dzieci mają za zadanie przejść przez kręte labirynty, przesuwać klocki tak, żeby powstał obrazek, sortować elementy albo wskazywać te, które nie pasują do reszty. Poziom trudności da się dostosować do wieku uczniów i do rodzaju lekcji.

Testy na spostrzegawczość

Urządzenia interaktywne dla szkół, w tym podłogi, pozwalają także na przeprowadzanie ćwiczeń na koncentrację i spostrzegawczość. Uczniowie mogą łapać owoce do koszyka, próbować dotknąć kreta wychylającego się z kopca, przebijać balony, chwytać piłki wypadające z różnych stron albo wskakiwać na obrazek odpowiadający nazwie znajdującej się na górze planszy. Tego typu zabawy można rozwinąć np. o zadania językowe.

Zadania na wyobraźnię

To nie wszystko. Podłogę interaktywną wykorzystuje się również do prac kreatywnych, w tym do układania własnych obrazów z dostępnych części, malowania oraz do grania na instrumentach, np. na bębenkach czy pianinie. Ograniczeniem jest jedynie dostępność aplikacji i dziecięca wyobraźnia.

Gry sportowe

Oprócz tego na matach interaktywnych da się prowadzić zajęcia sportowe, w tym zachęcać dzieci do uczestnictwa w grach zespołowych – grać w ping-ponga, piłkę nożną, minigolfa, bule, rywalizować w przeciąganiu liny lub ćwiczyć bieganie na czas. Dodatkowo, w niektórych sklepach można znaleźć aplikację symulującą zdawanie egzaminu na kartę rowerową.

Gry edukacyjne

Ponadto urządzenia interaktywne do sal szkoleniowych i szkolnych wspomagają naukę. Uczniowie ćwiczą na nich programowanie, dodawanie, odejmowanie, mnożenie, dzielenie, pisanie, rozpoznawanie godzin na zegarze czy utrwalanie słów w języku angielskim.

Gdzie można kupić urządzenia interaktywne dla sal konferencyjnych i szkolnych, w tym monitory interaktywne i podłogi? M.in. w AramiSklep (https://aramisklep.pl).

Artykuł sponsorowany przy współpracy z aramisklep.pl

Utrwalanie znajomości pór roku i miesięcy – scenariusz zajęć

Szkola Podstawowa - portal dla nauczycieli
-
0
Utrwalanie znajomości pór roku i miesięcy – scenariusz zajęć

Temat zajęć: Całoroczny ogród – utrwalanie znajomości pór roku oraz miesięcy

Cele operacyjne – uczeń:

  • wymienia poprawnie nazwy pór roku
  • wymienia poprawnie nazwy miesięcy
  • przyporządkowuje miesiące do pór roku
  • wykonuje pracę plastyczną inspirowaną porami roku
  • potrafi określić porę roku na podstawie obserwacji przyrody

Metody pracy:

  • pogadanka
  • metody praktyczne

Formy pracy:

  • zbiorowa
  • indywidualna

Środki dydaktyczne:

  • tablica interaktywna z możliwością pisania oraz wyświetlania filmów
  • kartki z bloku technicznego z szablonem drzewa
  • kredki/flamastry itp. do pracy plastycznej
  • klej

Przebieg zajęć:

1. Czynności organizacyjne

  • Przygotowanie sali oraz niezbędnych materiałów

2. Wstęp

  • Zagadki związane z porami roku:

„W marcu swój początek bierze, kiedy kwiatki, pąki świeże. Jakie imię jest tej damy? Z czterech pór wybierać mamy” (wiosna)

„Kiedy wszyscy wyjeżdżają, bo urlopy wreszcie mają. Gdy wakacje zaczynamy, jaką porę roku mamy?” (lato)

„Kiedy deszcze i szarugi, gdy dzień już nie taki długi… Jak ta pora się nazywa, kiedy tak na dworze bywa?” (jesień)

„Miasta, wioski zasypało, wszędzie jest dokoła biało. Po jesieni się zjawiła, śniegiem mocno poprószyła” (zima).

Po zagadkach następuje pogadanka na temat zagadek – wierszyków i jest wstępem do rozmowy o porach roku oraz miesiącach. Nauczyciel, zadając kilka pytań, orientuje się, ile klasa wie na temat pór roku oraz czy porządkuje je we właściwej kolejności.

3. Cześć właściwa

  • Miesiące

Nauczyciel przypomina, że rok dzieli się nie tylko na pory roku, ale także miesiące. Pyta o nie uczniów, a ich odpowiedzi, we właściwej kolejności, zapisuje na tablicy. Następnie uczniowie przepisują nazwy miesięcy do swoich zeszytów.   

  • Film edukacyjny

Nauczyciel włącza krótki film edukacyjny, prezentujący pory roku, miesiące i różnice pomiędzy nimi:

Link: https://www.youtube.com/watch?v=y_aSpmA8q1M

Po filmie następuje rozmowa, podczas której nauczyciel pyta uczniów o szczegóły z filmu (przede wszystkim zwraca uwagę na różnice w wyglądzie przyrody), sprawdzając ich wiedzę.

  • Praca plastyczna

Uczniowie otrzymują kartkę z bloku technicznego z narysowanym pniem oraz czterema elementami korony. Wycinają szablon. Praca ma być w formie przestrzennej (stojącej), a więc dół pnia musi mieć dłuższe końce w celu zagięcia (aby stał), sam pień musi tworzyć półokrąg podłużny, a korona powinna się ze sobą łączyć bokami. Na każdym elemencie korony odzwierciedlamy jedną porę roku (np. na jednej części rysujemy brązowe konary z zielonymi liśćmi i pąkami kwiatów, na drugiej piękną, gęstą koronę z siedzącymi ptakami, na trzeciej jesienne kolorowe liście i na czwartej czarne konary z niebieskimi „wstęgami” ze śniegu).

Pracę można zobaczyć tutaj: https://pl.pinterest.com/pin/540713498994550403/

4. Podsumowanie

W celu podsumowania nauczyciel zadaje uczniom pytania:

  • Jakie znamy pory roku?
  • Z jakich miesięcy składa się rok?
  • Co w przyrodzie możemy zaobserwować jako oznaki wiosny/lata/jesieni/zimy?

Na koniec nauczyciel prosi uczniów, aby wyciągnęli przed siebie wyprostowane ręce i złączyli dłonie – dzieci oddalają dłonie od siebie, tym dalej, im bardziej zajęcia im się podobały.

Netografia:

Scenariusz Utrwalanie pór roku i miesięcy opracowała: Edyta Zając, pedagog, pedagog specjalny, oligofrenopedagog, terapeuta

Sztuczna inteligencja w edukacji – blaski i cienie

Szkola Podstawowa - portal dla nauczycieli
-
0
Sztuczna inteligencja w edukacji – blaski i cienie

Nasze otoczenie i codzienne życie staje się coraz bardziej przesycone nowoczesnymi technologiami, które towarzyszą nam niemal na każdym kroku. Dzięki szerokiemu dostępowi do sieci internetowej i środków masowego przekazu, w każdej chwili możemy sięgnąć do informacji na najbardziej oryginalny temat i z najdalszego zakątka świata. Nasze mózgi nie są ewolucyjnie przystosowane do przetwarzania takiej ilości danych, stąd powstała potrzeba opracowania rozwiązań pomagających w gromadzeniu, porządkowaniu i zastosowywaniu rosnącej każdego dnia wiedzy.

Tak właśnie narodził się koncept sztucznej inteligencji – systemu pozyskiwania, opracowywania i wykorzystywania informacji z otoczenia z użyciem algorytmów tworzących specjalnie zaprojektowane oprogramowanie. Istotą sztucznej inteligencji jest coraz doskonalsze przetwarzanie zebranych treści tak, aby wygenerować jak najbardziej użyteczne sposoby ich zastosowania, a u podstaw jej działania leży mechanizm uczenia się.

Nowoczesne rozwiązania z zakresu sztucznej inteligencji wpisują się więc w tradycyjnie rozumianą edukację i mogą stanowić jej wartościowe uzupełnienie. Obecność sztucznej inteligencji w szkole podyktowana jest wymaganiami współczesności – uczniowie zasiadający dziś w ławkach to „cyfrowi tubylcy”, dla których pozyskiwanie wiedzy z wykorzystaniem wysokich technologii jest elementem codzienności, podczas gdy nauczyciele niejednokrotnie potrzebują wsparcia w sprawnym poruszaniu się w świecie nowoczesnych rozwiązań.

W odpowiedzi na tę potrzebę pojawiają się opracowania, konferencje, raporty zbierające informacje na temat zastosowania sztucznej inteligencji w edukacji oraz podpowiadające, w jaki sposób tę wiedzę przełożyć na codzienną praktykę nauczycielską. Sięgając do wskazanych źródeł, postaramy się odpowiedzieć na kilka zasadniczych pytań związanych z omawianym tematem.

Sztuczna inteligencja (Artficial Intelligence) w edukacji – możliwości zastosowania

Michał Przymusiński, przewodniczący Rady ds. AI przy Ministerstwie Edukacji i Nauki, wskazuje główne obszary dla zastosowania sztucznej inteligencji w szkole:

  • AI jako wsparcie nauczycieli w przygotowywaniu się do zajęć – wykorzystanie zdobyczy sztucznej inteligencji może odciążyć nauczycieli w zbieraniu i opracowywaniu informacji potrzebnych do przeprowadzenia lekcji,
  • AI jako profesjonalne narzędzie do wspierania edukacji ucznia – trwają prace nad opracowaniem spersonalizowanych awatarów, które, analizując zainteresowania i potrzeby młodego człowieka, mogą towarzyszyć mu w jego indywidualnym procesie uczenia się,
  • AI jako narzędzie dla uczniów z niepełnosprawnościami – zdobycze techniki, takie jak generatory głosu, otwierają szersze możliwości komunikacji i uczestnictwa w życiu społecznym np. dla osób z deficytami mowy, słuchu lub wzroku.

Jakie elementy sztucznej inteligencji znajdują zastosowanie w codziennej praktyce nauczycielskiej?

Rozwiązania, nad którymi pracują eksperci, sytuują się na różnych etapach zaawansowania: niektóre (awatary) należą jeszcze do przyszłości w kontekście szerokiego użycia, inne (generatory głosu) znajdują wycinkowe zastosowanie uwarunkowane określonymi potrzebami odbiorców. Jednym ze sztandarowych rozwiązań z obszaru sztucznej inteligencji, a zarazem najpełniej opisanych, najbardziej powszechnych i w pełni dostępnych dla ogółu uczestników procesu edukacji, jest chatGPT.

Jest to darmowe narzędzie dostępne pod adresem https://chat.openai.com/chat, gdzie po utworzeniu konta lub zalogowaniu zgodnie z instrukcjami wskazanymi pod odpowiednimi przyciskami, użytkownik może zadawać dowolne pytania. System generuje odpowiedź i stwarza możliwość dialogowania z uczestnikiem, stawiania kolejnych pytań i doprecyzowywania otrzymanych odpowiedzi, a nawet ich prostowania w sytuacji, gdy chat wygeneruje wypowiedź zawierającą błędy. Z tego rozwiązania mogą korzystać zarówno nauczyciele podczas przygotowywania się do zajęć, poszukiwania informacji i ciekawostek, jak i uczniowie w trakcie opracowywania, przyswajania i powtarzania wymaganych w procesie kształcenia treści.

Jakie inne narzędzia z zakresu sztucznej inteligencji można wykorzystać w edukacji już dziś?

ChatGPT należy do zdecydowanie najczęściej wykorzystywanych w edukacji narzędzi z zakresu sztucznej inteligencji, jednak warto zwrócić uwagę na inne, coraz bardziej upowszechniane możliwości, takie jak:

Zamiast podsumowania – jakie są wady i zalety sztucznej inteligencji w edukacji?

Możliwości stwarzane przez sztuczną inteligencję, w ciekawy sposób wzbogacają proces nauczania i uczenia się. Przynoszą korzyści zarówno nauczycielom, jak i uczniom, w postaci:

  • poszerzenia zasobu dostępnych wiadomości,
  • skrócenia czasu potrzebnego na przygotowanie się do zajęć,
  • uatrakcyjnienia nauki, stworzenia możliwości twórczych, interaktywnych projektów,
  • dopasowania nauki do indywidualnych potrzeb i zainteresowań.

Korzystanie ze sztucznej inteligencji wiąże się również z pewnymi ograniczeniami. Jak każde narzędzie będące w fazie rozwoju, nie jest pozbawiona błędów, dlatego w posługiwaniu się nią należy wykazać się uważnością i refleksyjnością. Wykorzystywanie chatuGPT budzi również uzasadnione wątpliwości dotyczące trudności w odróżnieniu samodzielnej pracy ucznia od wytworów sztucznej inteligencji – tutaj również przyda się uważne spojrzenie i uwrażliwianie podopiecznych na wartość twórczego, odpowiedzialnego podejścia do wykonywanych zadań.

Z pewnością postawa nacechowana ciekawością, otwartością i właściwą dozą ostrożności pozwoli na twórcze, angażujące i ciekawe wykorzystanie zdobyczy techniki w edukacyjnej codzienności.

Jeśli chcecie Państwo zgłębić temat sztucznej inteligencji, zapraszamy na szkolenie webinarowe do prowadzonej przez nas akredytowanej Niepublicznej Placówki Doskonalenia Nauczycieli PERFECTUS pt. Sztuczna inteligencja w szkole – szanse i zagrożenia. Więcej informacji po kliknięciu w tytuł szkolenia.

Netografia:

Rynek pracy, edukacja, kompetencje. Wykorzystanie sztucznej inteligencji w edukacji, opracowanie dostępne pod adresem: https://www.parp.gov.pl/storage/publications/pdf/Wykorzystanie-sztucznej-inteligencji-w-edukacji.pdf, dostęp z dnia 28.11.2023

https://www.polskieradio.pl/10/10332/artykul/3235678,sztuczna-inteligencja-w-polskiej-szkole-dla-nauczycieli-i-dla-uczniow, dostęp z dnia 28.11.2023

https://www.nowaera.pl/eduone/AI-w-edukacji, dostęp z dnia 28.11.2023

https://www.gov.pl/web/ai/czym-jest-sztuczna-inteligencja2, dostęp z dnia 28.11.2023

Artykuł Sztuczna inteligencja w edukacji – blaski i cienie opracowała: Urszula Wesół – pedagog

Szkoła Podstawowa – portal dla nauczycieli

Metoda Batii Strauss, czyli muzykowanie rodem z Izraela

Szkola Podstawowa - portal dla nauczycieli
-
0
Metoda Batii Strauss, czyli muzykowanie rodem z Izraela

Dobroczynny wpływ muzyki jest powszechnie znany i dostępny niemal dla każdego: utwory muzyczne koją i relaksują, ale też dodają energii i pobudzają; ciekawią, inspirują, zachwycają, sprawiają, że nasze życie jest przyjemniejsze. Przywilejem i jednocześnie zobowiązaniem nauczycieli jest wprowadzanie dzieci w świat muzyki, rozwijanie ich wrażliwości muzycznej, kształcenie umiejętności słuchania i śpiewania piosenek. Metodą, która może wesprzeć nauczycieli w realizacji powyższych zadań, jest koncepcja aktywnego słuchania muzyki Batii Strauss.

Skąd wywodzi się metoda Batii Strauss?

Poszukiwania źródeł aktywnego słuchania muzyki prowadzą do Izraela, skąd pochodzi autorka metody – pianistka, pedagożka i nauczycielka gry na fortepianie. Wieloletnie doświadczenie w pracy pedagogicznej poprzedziła odebraniem starannego wykształcenia muzycznego, najpierw w Izraelu, a później w Paryżu. Po ukończeniu studiów podjęła pracę jako nauczycielka muzyki w izraelskich miejscowościach, gdzie z dużymi sukcesami prowadziła dziecięcy chór. Jej działania zostały zauważone przez państwową rozgłośnię i zaowocowały założeniem chóru dla dorosłych w Izraelskim Radiu. W centrum zainteresowań pedagożki znalazła się muzyka klasyczna, sposób jej przekazywania, odbioru i przeżywania. Doświadczając muzykowania z dziećmi, Batia opracowała spójną koncepcję, która weszła do kanonu standardów kształcenia w obszarze muzyki. Istotą metody zaproponowanej przez Batię Strauss jest wielokrotne obcowanie z utworem muzycznym, osłuchiwanie się z nim, omawianie i interpretowanie przez ruch oraz działanie z instrumentami. Dzięki takiemu podejściu dzieci – zgodnie z nazwą metody – są aktywne w odbieraniu muzyki, twórczo ją przeżywają, a przez bezpośrednie działanie i własne zaangażowanie mają możliwość rozwijania umiejętności kształtowanych w toku edukacji muzycznej.

Jak pracować metodą Batii Strauss?

Praca według koncepcji aktywnego słuchania muzyki obejmuje kilka etapów:

  • Fabularyzowanie muzyki, połączone z prostymi ruchami rytmicznymi – polega na rytmicznej recytacji tekstu ułożonego do danego utworu muzycznego, wzbogaconej o proste gesty. Dzięki łączeniu słowa, muzyki i ruchu, dzieci rozwijają koordynację złożonych czynności, poszerzają zasób doświadczeń muzycznych, słów i gestów. Aktywne obcowanie z utworem muzycznym angażuje dziecięcą uwagę, mobilizuje do działania, dostarcza przyjemnych przeżyć związanych z przeżywaniem muzyki.
  • Realizacja w tańcu lub zabawie ruchowej – na tym etapie nauczyciel prezentuje dzieciom układ ruchów ilustrujący opracowywany utwór, tym razem angażujący całe ciało. Prowadzący zaprasza podopiecznych do odtworzenia proponowanej aktywności ruchowej towarzyszącej muzyce, a w dalszej kolejności stwarza warunki do swobodnej interpretacji muzyki przez dzieci. W ten sposób młodzi ludzie odbierają muzykę wszystkimi zmysłami, kształcą poczucie rytmu, zaspokajają naturalną potrzebę ruchu.
  • Instrumentacja utworu – po raz kolejny dzieci interpretują utwór pod kierunkiem nauczyciela – tym razem posługują się instrumentami. Wachlarz środków zaproponowanych w metodzie jest bardzo bogaty – to między innymi: marakasy, klawesy, trójkąty, dzwonki, bębenki, tamburyny, tarki, janczary, talerze. Utwór powtarzany jest tyle razy, ile rodzajów instrumentów jest w nim wykorzystywanych – tak, aby każde dziecko mogło zagrać na każdym instrumencie. W ten sposób uczestnicy zajęć ćwiczą umiejętność koordynacji działań, współpracy, czekania na swoją kolej, rozwijają uważność i cierpliwość.
  • Połączenie tańca z instrumentacją – na tym etapie dzieci prezentują zdobyte wcześniej umiejętności – opanowany taniec lub zabawę ruchową oraz grę na instrumentach. Nauczyciel dzieli grupę na dwa zespoły: jeden ilustruje opracowywany utwór ruchem, a drugi graniem. Ten etap pracy metodą pozwala dzieciom doświadczyć przyjemności ze wspólnego działania oraz radości z prezentowanych osiągnięć.
  • Rozmowa o muzyce – pojawia się na każdym etapie pracy z utworem, pomaga dzieciom w podzieleniu się swoimi spostrzeżeniami, opisaniu tego, w czym uczestniczyły, usystematyzowaniu zdobytej wiedzy.

W jaki sposób można wykorzystać metodę w pracy z dziećmi?

  • Realizowanie zajęć z zakresu edukacji muzycznej – zagadnień związanych z nauką słuchania piosenek, gry na instrumencie.
  • Wzbogacenie przebiegu wydarzeń z życia grupy, np. zabawy andrzejkowej, balu karnawałowego.
  • Opracowywanie zagadnień związanych z kulturą danego regionu.
  • Przygotowanie pokazu dla gości, np. rodziców, dziadków.

Serdecznie zapraszamy do prowadzonej przez nas akredytowanej Niepublicznej Placówki Doskonalenia Nauczycieli PERFECTUS na szkolenie webinarowe pt. Elementy teatru i pantomimy z wykorzystaniem metody Batii Strauss i Carla Orffa. Więcej informacji TUTAJ.

Bibliografia:

E. Frołowicz, Aktywny uczeń w świecie muzyki, wyd. Harmonia, Gdańsk 2008

M. Koc, Metoda Batii Strauss. Aktywne słuchanie muzyki w koncepcji Batii Strauss, https://batia.edu-akcja.pl/wp-content/uploads/2022/07/EduAkcja_metoda_Batii_Strauss_materialy_dodatkowe.pdf

https://wychowaniemuzyczne.pl/batia-strauss/, dostęp z dnia 23.11.2023 r.

Autor: Urszula Wesół – pedagog, nauczyciel edukacji przedszkolnej

Szkoła Podstawowa – portal dla nauczycieli

10 sposobów na to, jak podzielić uczniów na grupy

Szkola Podstawowa - portal dla nauczycieli
-
0
10 sposobów na to, jak podzielić uczniów na grupy

Współczesna dydaktyka i nauka o wychowaniu stawia przed nauczycielem wiele zadań, nie tylko tych polegających na przekazywaniu treści ściśle związanych z określonym przedmiotem, ale również dotyczących organizowania zajęć w różnorodny sposób, z wykorzystaniem różnych metod, technik i form kształcenia.

Jedną z form pracy z uczniami jest praca w grupach, polegająca na wykonywaniu zadań, opracowywaniu zagadnienia lub poszukiwaniu rozwiązania przedstawionego przez prowadzącego problemu w kilkuosobowych zespołach. Organizowanie pracy w grupach odpowiada na określone w podstawie programowej wymaganie kształtowania u uczniów umiejętności zespołowego działania, dostarczając młodym ludziom sposobności do rozwijania i wzmacniania pożądanych społecznie kompetencji.

Korzyści płynące z pracy w grupach:

  • ćwiczenie umiejętności komunikowania się i współpracy,
  • rozwijanie poczucia odpowiedzialności za wspólny efekt,
  • integracja uczniów ze sobą, lepsze poznanie swoich mocnych stron, talentów,
  • możliwość uczenia się od siebie nawzajem,
  • nauka życzliwości, pokonywanie trudności towarzyszących nieśmiałości, przeciwdziałanie izolacji uczniów przejawiających tendencję do wycofywania się,
  • rozwijanie umiejętności dyskutowania, przedstawiania swoich poglądów, prezentowania ustaleń,
  • zwiększenie poziomu zaangażowania uczniów w przebieg zajęć,
  • samodzielne opracowywanie zagadnień przez uczniów i rozwiązywanie zadań przekłada się na lepszą efektywność uczenia się.

Trudności, które mogą pojawić się podczas pracy w grupach:

  • zjawisko „próżniactwa społecznego” – to sytuacja, w której niektórzy członkowie grupy korzystają z pracy kolegów, unikając własnego wysiłku,
  • problematyczne ocenianie – taka sama ocena dla wszystkich członków grupy, niezależnie od indywidualnego nakładu pracy,
  • występowanie konfliktów pomiędzy członkami grupy.

Ryzyko pojawienia się powyższych trudności wzrasta w sytuacji, w której podział na grupy nie ma charakteru krótkoterminowego, ograniczonego do jednego zadania czy zajęcia, a dotyczy szerszego zagadnienia lub projektu. Tak organizowana praca, oprócz opisanych korzyści wychowawczych, realizuje również cele dydaktyczne w postaci przyrostu wiedzy i umiejętności w obszarze danego tematu.

Eksperci z zakresu nauczania podpowiadają, o co warto zadbać, aby odpowiedzieć na potencjalne trudności towarzyszące pracy w grupach:

  • tworzenie grup o zróżnicowanym poziomie osiągnięć wśród uczniów – takich, w których znajdują się uczniowie sprawnie radzący sobie z nauką, jak i doświadczający więcej trudności w uczeniu się,
  • zapoznanie uczniów z kryteriami oceny zadania, wymaganiami niezbędnymi do uzyskania określonego stopnia – jeśli zdecydujemy się na wykorzystanie skali stopniowej,
  • przedstawienie korzyści wynikających z pracy w grupie w przypadku braku zaangażowania uczniów w działania zespołu,
  • upewnienie się, czy w danej grupie istnieje klimat sprzyjający pracy zespołowej, w razie potrzeby wsparcie uczniów w rozwiązywaniu pojawiających się konfliktów.

Jak podzielić uczniów na grupy w praktyce:

  • tradycyjne odliczanie – uczniowie odliczają do tylu, ile grup jest zaplanowanych; tworzą grupy z osobami, które podały ten sam numer,
  • losowanie – uczniowie losują kartoniki w określonych kolorach lub kształtach, mogą również losować kolorowe nakrętki, odszukać umieszczone na nich takie same cyfry lub symbole,
  • puzzle – rozcinamy tyle obrazków, ile grup chcemy uzyskać, uczniowie tworzą grupy poprzez ułożenie obrazków,
  • kotyliony – rozcinamy przygotowane kotyliony na połówki, wręczamy uczniom i odtwarzamy muzykę; po zatrzymaniu muzyki uczniowie odszukują osobę, z którą tworzą kotylion. Dla zwiększenia liczebności grup powielamy kotyliony – przygotowujemy je w ilości o połowę mniejszej od liczby grup, jaką chcemy uzyskać,
  • sznurki – przygotowujemy sznurki tej samej długości, w tylu rozmiarach, ile grup planujemy utworzyć; uczniowie losują sznurki, porównują je między sobą i tworzą grupy z osobami, które mają sznurki tej samej długości,
  • mapa świata – uczniowie losują karteczki z nazwami państw i tworzą grupy poprzez odszukanie osób mających karteczki z nazwą państw leżących na tym samym kontynencie. Analogicznie, w miejsce nazw państw można użyć nazw zwierząt żyjących na danej szerokości geograficznej, przysmaków określonej kuchni świata czy nazwisk słynnych osób reprezentujących ten sam kraj,
  • skojarzenia – przygotowujemy karteczki, na których zapisujemy słowa wchodzące w skład danej kategorii, np. pasta, szczotka, kubek – przybory do mycia zębów. Uczniowie wybierają kartki i tworzą grupy poprzez odszukanie wszystkich osób, które wylosowały słowa należące do danej kategorii,
  • sylaby – należy przygotować tyle wyrazów, ile grup ma zostać utworzonych i zapisać je sylabami na kartkach – jedna sylaba na jednej kartce. Uczniowie tworzą grupy układając wyrazy z wylosowanych sylab,
  • karty – nauczyciel przygotowuje po kilka takich samych kart do gry, na podstawie których tworzone są grupy, np. grupa asów, grupa dam, grupa dziesiątek itp.,
  • koło fortuny – rysujemy koło na kartce i dzielimy je tyle części, ilu mamy uczniów; w każdym polu wpisujemy imię dziecka. Na środku koła umieszczamy spinner i uruchomiamy go; ramiona spinnera wskazują imiona uczniów, którzy tworzą wspólną grupę.

 Bibliografia:

  • https://cdw.edu.pl/7-inspirujacych-sposobow-podzialu-grupy-na-mniejsze-zespoly/, dostęp z dnia 20.11.2023 r.
  • https://gryzabawy.pl/podzial-na-grupy/, dostęp z dnia 20.11.2023 r.
  • J. Kuklińska, Praca w grupach – organizacja zespołów i dylematy oceny, zasoby Samorządowego Ośrodka Doradztwa Metodycznego i Doskonalenia Nauczycieli w Kielcach, https://sodmidn.kielce.eu/sites/sodmidn.kielce.eu/files/biuletyny/biuletynpracawgrupach.pdf

Autor: Urszula Wesół – pedagog

Szkoła Podstawowa – portal dla nauczycieli

123...34Strona 2 z 34

SZKOLENIA DLA NAUCZYCIELI

23.04.2024 - Agresja i autoagresja u osób z niepełnosprawnością intelektualną – strategie pracy

24.04.2024 - Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka w codziennej pracy pedagoga i terapeuty

Szkoła Podstawowa - Portal dla nauczycieli